Часовы выезд беларусаў на заробкі за мяжу цягне і пэўныя пазітыўныя наступствы. Такое меркаванне выказаў першы намеснік міністра працы і сацыяльнай абароны Пётр Грушнік.
«Міграцыйныя патокі паміж Рэспублікай Беларусь, Расійскай Федэрацыяй, іншымі краінамі — гэта рэаліі цяперашняга часу, — сказаў Пётр Грушнік. — Адток кадраў з Беларусі ў асноўным носіць характар часовай падпрацоўкі з мэтай матэрыяльнай падтрымкі сваіх сем'яў, якія працягваюць жыць, вучыцца, працаваць у рэспубліцы».
Паводле яго слоў, часовы выезд беларусаў на заробкі за межы краіны нясе ў сабе і пэўныя пазітыўныя наступствы.
Так, працоўная міграцыя садзейнічае вырашэнню праблемы залішняй занятасці ў арганізацыях. Наймальнік атрымлівае магчымасць сканцэнтравацца на павышэнне эфектыўнасці вытворчасці і адпаведна на павышэнне прадукцыйнасці працы, заработнай платы, пашырэнні занятасці ў будучыні. Зніжаецца ціск на нацыянальны рынак працы.
Працоўныя-мігранты ўзбагачаюцца прафесійнымі навыкамі і ведамі для далейшага прымянення іх на радзіме. Акрамя таго, часовы экспарт працы суправаджаецца інтэнсіўнымі валютнымі пераводамі ў краіну.
«Міграцыя высокакваліфікаваных спецыялістаў з'яўляецца закладам ўзаемавыгадных развіцця краін — удзельніц тых ці Іншых міжнародных саюзаў.
Паколькі гаворка ідзе пра ўзбагачэння ідэямі, ведамі, прафесійнымі навыкамі, якія і вызначаюць эфектыўнасць сучаснага эканамічнага развіцця, міграцыя гэтых спецыялістаў ўяўляе агульны інтарэс, — мяркуе першы намеснік міністра. — але толькі ў тым выпадку, калі гаворка ідзе аб часовай, зваротны міграцыі».
