«Я — выпускнік БДУ, бюджэтнай формы навучання», — напісаў у «Нашу Ніву» выпускнік Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта Віталь.
Яшчэ студэнтам ён апублікаваў у газеце некалькі грунтоўных артыкулаў, але гэтым разам свайго прозвішча ён не падпісаў, і вось чаму.
«Яшчэ вясною атрымаў размеркаванне на працу, а пасля таго атрымаў магістранцкую стыпендыю Варшаўскага ўніверсітэта. Пакуль чакаў афіцыйнага запрашэння, пацікавіўся ў адміністрацыі факультэта, ці не будзе ў мяне праблем адносна размеркавання — новы кодэкс аб адукацыі ж дзейнічае! У адказ мяне запэўнілі, што гэта справа тэхнікі. Бяры запрашэнне, адмацаванне — і едзь ва ўніверсітэцкі аддзел кадраў. І вось, прыехаўшы з пазначанымі дакументамі ў родны ўніверсітэт, дазнаюся, што вучыцца я магу ехаць толькі кампенсаваўшы затрачаныя на мяне за 5 год сродкі…
Ну добра, сам дурань, што яшчэ пры паступленні ў магістратуру не звярнуўся да дасведчаных юрыстаў, а пайшоў у родны дэканат. Але пытанне вось у чым: няўжо паводле новага кодэксу беларусам, што дзякуючы сваім здольнасцям паступаюць на бюджэт, шлях да наступнай еўрапейскай адукацыі зачынены як мінімум на 2 гады?
Мяркую, адказ на яго будзе цікавы не толькі мне.
З павагай, Віталь».
Нагадаем, што нядаўна ў аналагічнай сітуацыі апынуўся іншы выпускнік БДУ Алесь Шамякін. Ён паступіў у магістратуру ЕГУ, і Белдзяржуніверсітэт спагнаў з яго грошы за навучанне праз суд.
