«З другога боку люстранога шкла»
Вёска
Уступ: D+e A7sus4
D F G
Я зьяжджаю ў вёску,
B D B
Каб стаць бліжэй да зямлі;
D F F/e C F
Я спазнаю ўласьцівасьці красак ды траў.
Em G A D D+G#
Я кіну ў агонь духмяны чабор,
C B Am
Дым узьнімаецца ўгору — свой шлях адшукаў.
Пройгрыш: C D/f# G (D A7 D A7 G) - 2 разы
Я знайду корань дзягілю —
Зрабі весялейшым мяне;
Гольле бярозы — прэч, дэманы, прэч…
Ў час, калі стане занадта цёмна,
Скончу чытаць табе,
Я адчыняю дзьверы, і там стаіць ноч.
Пройгрыш: C D/f# G (D A7 D A7 G) - 2 разы
Dm Dm/c G
Хто гаворыць з імной;
Dm Dm/c G
Хто тут гаворыць з імной?
Пройгрыш: Am G Am, C G D - 2 разы
Даўгі пройгрыш: D G
Hm A G
Радасьці тым, хто шукае;
D C G
Мужнасьці тым, хто сьпіць.
Hm A G F D
Трынаццаць дзён у бок поўні рушылі мы.
F G D
Я думаў, што мне гэта сьніцца,
F G D
Што ж, вітаю вас, мае сны;
G F A
І я зразумеў, нашто да мяне вы прыйшлі;
D F G
Бо я зьяжджаю ў вёску,
B D B
Каб стаць бліжэй да зямлі.
∎
Дваццаць пяць да дзесяці
Уступ
C Em
e-8—-7-5-12-10
F G
e-8—-7-5-17-15
C Em
Я інжынэр за сотню рублёў,
F G C
І больш мне не атрымаць.
C Em
Мне дваццаць пяць, і да гэтай пары
F G C
Я ня знаю, чаго жадаць.
Am G
І, здаецца, няма ніякіх прычынаў
Am D/F#
Ганарыцца лёсам сваім,
C G
Але, каб я мог выбіраць сябе,
F G C
Я б зноў стаў сабой самім.
Мне дваццаць пяць, і дзесяць зь іх
Немавед, пра што я пяю.
І пакуль так складана баяцца той,
Што ўжо сочыць душу маю.
І няхай ня простыя словы мае,
У гэтым мала віны маёй;
Што ж да той, што сочыць душу маю, —
Ўсе мы роўныя перад ёй.
Можа стацца, гадзіньнікі ўсе, як адзін,
Пачнуць адваротны адлік,
І таму, каго з плачам здымалі з крыжа,
У далонь зноў загоняць цьвік.
І пяшчотныя вусны, як і раней,
Будуць прагнуць свайго Хрыста;
Я сьпяваў, што хацеў: хоць у гэтым адным
Для папрокаў няма падстаў.
Я шчасьлівы тым, як склалася ўсё,
Нават тым, што было ня так.
Нават тым, што ў маёй галаве скавышы,
І ў храме маім бардак.
Я адно намагаўся расьціць свой сад,
Не псаваць краявіду ніяк.
Зразумее начальнік заставы мяне,
І даруе мне сьціплы рыбак.
∎
З другога боку люстранога шкла
Уступ: Fmaj7/d Em
Fmaj7/d С
Апошні дождж ужо амаль ня дождж;
Am
Глядзі, як проста ў ім знайсьці спакой.
Fmaj7/d C C/h Am
І калі верыць, што назаўтра будзе новы дзень,
Fmaj7/d Em
Тады нашмат лягчэй.
Пройгрыш: F Fmaj7 F Fmaj7 F Em
Ах, толькі б не мінала гэта ноч;
Здаецца мне, мой дом ужо ня дом.
Глядзі, як сьветла ім — яны гуляюць у жыцьцё
На той сьцяне за шклом.
Здаецца мне, я быў зусім такі,
Як хлопчык той, што вершы разгарнуў.
Ён стрэлкі сьцяў рукой, каб гэты момант не мінуў,
І кроў цячэ з рукі.
Dm7(V) E7(VII) Am
А можа, гэта ўсё гульня была
Dm7(V) E7(VII) Am
З другога боку люстранога шкла;
Dm7(V) E7(VII) Am
І золак тут, ды мы ўсе засталіся пры сваім,
Dm C G Am С С/h
І зноў учора, што паробіш зь ім?
Пераклаў з расейскай Antihomer
∎
Каменны вугаль
D A
Каб каменны вугаль мог гаварыць,
G D
ён ня стаў бы весьці размоваў з табой,
D A
і карарскі мармур ня стаў бы сачыць твой сыход,
D A G D
але ты на вайне, ты страляеш
G D
на тысячу міляў і тысячу год,
D A G
і я прамаўчу ў адказ на пытаньне,
C G D
хто выйграе гэты бой.
Мадэрнісцкія сны маладых сьмецяроў —
ў іх ты будзеш спайманы ў трубе,
і пыхлівыя панны прывяжуць цябе да станка.
Яны спавіюць твой голаў вянком
і, сьпяваючы, кінуцца ў ноч,
іх таропкія вусны зракуцца імя твайго,
і ніколі ніхто не згадае тут пра цябе.
І калі Дзень Срэбра агорне сьвет,
і зазьзяе ў руцэ амэтыст,
і хто бег, той нарэшце знойдзе спакой на вякі,
ты паўстанеш зь нетраў зямных, акрыялы,
ў няведаньні, хто ты такі.
Я хацеў бы быць побач, калі
Вершнік працягне табе
яшчэ некрануты ліст.
∎
Грукацца ў дзьверы травы
Кападастар на 2м ладзе
C
Я бачыў, як рэкі сплываюць уніз
Am
І багі сузіраюць усход.
C
Я бачыў павевы сталёвых вятроў,
Am
Я вярнуў свае стрэлы на ўзьлёт.
F Fm
І я быў бы рады застацца тут,
C C/h Am
Ды паўсюль твае хатнія львы.
C C/h Am
Дык ня плач пра мяне, калі я пайду
F G
Грукацца ў дзьверы травы.
Твая маці, прынесшы свой English tea,
Апавядзе пра свае дываны.
Твой бацька ня ўстане падаць мне рукі
У стане халоднай вайны.
І ў доме тваім надта мала дзьвярэй,
І наўкола яго — равы.
Дык ня плач пра мяне, калі я пайду
Грукацца ў дзьверы травы.
Я бачыў у небе птушыны шлях,
Ды зьніклі ўсе птушкі даўно.
Я бачыў, як тысяча пільных вачэй
Глядзіць у маё акно.
І ты царыца красы, але мне абрыдла
Казаць тваёй мосьці «вы».
Дык ня плач пра мяне, калі я пайду
Грукацца ў дзьверы травы.
∎
Дзесяць стрэл
G C Hm
Дзесяць стрэл на дзесяці вятрох,
G C Hm
Лук — лаза і цеціва — мурог.
Am C G
Ён прыйсьціме з далячынь,
Am C G
Меч дажджу ў яго рукох.
Белы воўк вязе яго, бы пёс,
Белы грыф глядзіць за ім зь нябёс,
Зь ім прыйсьціме аднарог,
Цудны цуд ён доўга нёс.
Дзесяць стрэл на дзесяці вятрох,
Лук — лаза і цеціва — мурог,
Ён прыйсьціме з далячынь,
Am C Em
Цудны цуд ён доўга нёс;
Ўзыдзе ён на твой парог.
Меч дажджу ў яго рукох.
∎
Гаспадар
Уступ (=пройгрыш):
E————|
H————|
G————|
AG D————|
A—0-2—|
E-3——3-|
A G#(IV)
Гаспадару, даруй, што турбую цябе —
G(III) F#(II)
Досыць дзіўны начны візытэр.
A G#(IV)
На тваім паверсе гарэла сьвятло,
G(III) D
Дзьверы насьцеж, і ўжо сьпіць вахтэр.
E
Кватаранты сьвяткуюць улазіны,
F D
П’юць і кажуць: цябе няма;
A A/g# D
Ды я помню дзень першы ў гэтых мурох:
D D/c G/h G A A
Гаспадару, ты — існасьць сама.
Гаспадару, я проста йшоў ад сяброў
І думаў пра ўсё, што было.
Яны жывуць у гэтых новых дамох
І па-дзіцячаму хваляць жытло.
Ды я згадваю мой дымны кут, акно,
Ліхтар у ім, вежы й крыжы,
Гаспадару, й мне сьветла бы ў сьнежную ноч,
І мне сьмешныя іх мэтражы.
Гаспадару, я досыць дзіўны жыхар,
І ня любіць мяне аканом.
Твае слугі, магчыма, мілыя людзі,
Ды таксама ня пояць віном.
І я іду паўзь іх, як шаноўны госьць,
Хаця я проста быў зьняў гэты кут,
Гаспадару, даруй мне дзёрзкасьць: твой дом —
Гэта мой дом, ня лішні я тут.
Гаспадару, плачу я табе ня так,
Але я плачу тым, што ёсьць.
Гаспадару, я зьнявераны ўшчэнт,
Але мне зьвеставаў вышні госьць.
Гаспадару, я — ненадзейны падмурак
І, напэўна, благое стырно.
Ды маё рамяство, Гаспадару! Засьмягшы,
Згадаеш, якое яно.
Пераклад з расейскай Maryjka
Праект паўстаў у рамках працы «Перакладніцкай майстэрні» пры «Беларускім калегіюме».
∎
Б.Г. (Барыс Грабеншчыкоў) — расейскі сьпявак, паэт, кампазытар, лідэр рок-гурту «Акварыюм». Нарадзіўся 27 лістапада 1953 г. у Ленінградзе. Паводле адукацыі — матэматык.
