Беларуская вёска ўжо даўно не тая, пра якую мы можам прачытаць у нашых класікаў.
Класічны стан вясковай воданапорнай вежы зімой.
Раней тут была хата. Потым пуня. Потым нехта спрабаваў гуляць у баскетбол.
Няма ўжо ў вёсках кажухоў і паясоў, сподняга і тканага...
Вупраж.
Слоікі сушацца на падваконні.
Зачыненыя вокны апусцелай хаты.
Даваеннае пахаванне. Надмагільны тэкст напісаны рускімі літарамі па-беларуску. Бальшавікі навучылі вёску грамаце, але не зрусіфікавалі яе...
Дарожныя знакі, прыбітыя на дрэвы.
Спальны пакой тых, хто яшчэ працуе ў вёсцы.
Старая шпакоўня.
Асартымент адной з паліц вясковай крамы.
На ўваходзе ў сенцы.
Хамут.
Баба Ніна спраўляецца па гаспадарцы.
Дровы, складзеныя ў паветцы.
Абрэзаная яблыня, арэлі і кінутая хата.
Умоўныя знакі і нумары савецка-беларускай вёскі.
Унукі дзеда Аляксея коўзаюцца з гары.
Стары фатаздымак, пакінуты ў апусцелай хаце.
Беларуская вёска ўжо даўно не тая, пра якую мы можам прачытаць у нашых класікаў. Няма кажухоў і паясоў, сподняга і тканага… Такі час. Вёска сышла ў горад і развіваецца ўжо там — цывілізацыя вёскі ўрбанізуецца. Таму я фіксаваў цывілізацыю, з якой калісьці ўсё пачыналася… А дакладней, памежны стан яе знікнення.
Не думаю, што варта ўдакладняць лакацыі гэтых месцаў — усё роўна знойдзецца той, хто скажа, што такое можна было б наздымаць у любым месцы Беларусі. І нават у горадзе. І я з гэтым пагаджуся, бо гэта ўсё адна цывілізацыя.
Болей здымкаў у
