- З цыклу «Людзі майго жыцьця»
- Нэрвы не пад скураю — паўзьверх…
Выбухаеш ад любога дотыку.
Нават спачувальны рух насустрач
азываецца ў табе нясьцерпам.
- Шчырая, —
цяпер ты за прытворства!
- Добрая, —
цяпер за чэрствасьць ты!
- Ашуканая ў найлепшых марах, —
мучысься і мучыш падазрэньнем.
- Бачысься сама сабе ахвярай, —
а пакутуюць усе навокал.
- Поўная спагаднае любові, —
паўстаеш ужо й супроць яе!..
- Што ж гэта, жыцьцё, ты робіш з намі?..
- Што з жыцьцём сваім мы робім самі?..
0
0
0
0
0
0