Дальмен пад Геленджыком.
Аліна і Ганна адправіліся ў Расію 13 кастрычніка 2012. З Мінска выехалі на цягніку да Анапы: у іх быў адпачынак. Але ўначы выйшлі на станцыі Церахоўка. Пасля гэтага іх не бачылі.
Яны працавалі ў 4-й гарадской клінічнай бальніцы Мінска. Вядома, што ў 2010-м годзе яны разам ужо ездзілі на расійскае ўзбярэжжа.
Іх целы знайшлі 2 мая ў лесе каля расійскага Геленджыка. Па словах следчых, яны памерлі ад пераахалоджвання не пазней за сярэдзіну сакавіка.
У канцы сакавіка, між іншым, абедзьве павінны былі адсвяткаваць дні нараджэння. Аліне спаўнялася 31 год, Ганне — 32.
Што загінулыя беларускі рабілі ў палатцы пасярод леса?
Жыхарка Геленджыка Аліса здзіўленая фактам, што яны замерзлі. Хай сабе і ранняй вясной: тэмпература тут рэдка апускаецца ніжэй за 0 градусаў.
«Вакол Вазраждзенія [за 1,5 км ад сяла і знайшлі беларусак] шмат дальменаў, да якіх прыязджаюць турысты, часам з палаткамі.Многія вераць, што гэта не проста камяні. З таго часу, як Уладзімір Мегрэ ў сваіх кнігах апісаў дальмены каля Вазраждзенія, туды круглы год прыязджае шмат людзей. Нехта «з ляснымі духамі пагаварыць», хтосьці проста моліцца ў чаканні «прасвятлення» альбо «выздараўлення».
Дальмены — помнікі архітэктуры каменнага веку. Магчыма, тут хавалі племянных правадыроў і шаманаў. Некаторыя спадзяюцца, што дальмены дадуць багацце, здароўе, шчасце ў каханні, прасвятленне....
Гэта культавыя камяні для «анастасійцаў» — адной з новых расійскіх сектаў.Яе адэпты прадаюць гарадскія кватэры і ствараюць «родавыя маёнткі» ў розных месцах, каб з’яднацца з зямлёй. Вучоныя ж называюць іх таталітарнай сектай. Ці не сталі беларускі ахвярамі такой секты?
«Анастасійцы», між іншым, спавядаюць знаёмствы аднадумцаў і стварэнне сем’яў між імі. Так званыя «Злёты адзінокіх сэрцаў» праходзяць у розных месцах Расіі.
