 |
У Кітаі шэраг падзеяў не дазволена асьвятляць у сродках масавай інфармацыі. Журналісты, праваабаронцы і апазыцыянэры трапляюць у вязьніцу за крытыку ўлады. І ўсё гэта — на тле набліжэньня палітычнага кангрэсу кампартыі.
Прагляд навінаў часам можа ўвесьці ў дэпрэсію — бываюць дні, калі нэгатыў льецца з экрану нон‑стопам. Напрыклад, паглядзіш якую «Міжнародную панараму» па ОНТ у нядзелю — і жыць ня хочацца, такія жудасныя рэчы адбываюцца ў сьвеце. Таму клапатлівы ўрад Кітаю вырашыў абараніць 1 300 000 сваіх грамадзянаў — і загадаў перадаваць толькі добрыя навіны.
Такім чынам, кантроль за мэдыямі стаў больш пільным. А ўсё таму, што прэзыдэнт Ху Цзіньтао рыхтуецца да 17‑га партыйнага кангрэсу, дзе на чарговай ператасоўцы палітбюро будзе прадстаўлена новая генэрацыя кітайскіх палітыкаў.
Звычайнай практыкай у Кітаі сталі арышты інтэрнэт‑журналістаў і карыстальнікаў, якія прытрымліваюцца апазыцыйных поглядаў. Суды ў сваіх рашэньнях арыентуюцца на загады камуністычнай партыі і выносяць неправамерныя прысуды.
Міжнародная арганізацыя «Рэпарцёры бязь межаў» зноўку і зноўку накіроўвае ўраду Кітаю патрабаваньне вызваліць з вязьніцы больш чым 50 асобаў.
Дата правядзеньня 17‑га партыйнага кангрэсу пакуль трымаецца ў сакрэце, але хутчэй за ўсё гэта будзе кастрычнік. З тае нагоды мясцовым СМІ забаронена самастойна праводзіць ацэнку прадуктаў харчаваньня і спажывецкіх тавараў.
Напрыклад, у Бэйджыне кіраўніцтва гораду выдала падрабязныя інструкцыі рэдактарам па асьвятленьні праграмы зьмяншэньня аўтатрафіку. Казаць дазволена толькі пра станоўчы ўплыў на экалёгію. Ніякіх інтэрвію з незадаволенымі, ніякіх фотаздымкаў затораў на дарогах і перапоўненых аўтобусаў.
Большасьці дзяржаўных СМІ было таксама забаронена казаць пра крушэньне моста на поўдні Кітаю, у выніку чаго загінуў 41 чалавек.
І гэта толькі некаторыя прыклады з доўгага шэрагу навінаў, пра якія кітайцы так і не даведаюцца.
