«Два месяцы кашмару», — кажа мінчанка Святлана Рудзянкова. Яе былы муж забраў пяцігадовага сына да сябе ў госці. Больш хлопчыка яна не бачыла.
20 чэрвеня яе былы муж Аляксандр адвёз Рамана з Мінска ў Гомель. Пасля разводу суд вызначыў парадак і працягласць сустрэч. Раз на год на пятнаццаць летніх дзён ён мог браць сына да сябе. Але тыдзень Святлана не мела звестак пра сына: мабільнік Аляксандра не адказваў. Тады яна і звярнулася ў міліцыю.
«Я прасіла высветліць знаходжанне сына. Але мне сказалі, што ёсць рашэнне суда на сустрэчы, а я падымаю паніку. 5 ліпеня, калі Рому былы муж павінен быў вярнуць дадому, але не прывёз, мяне выклікалі ў міліцыю. Але толькі праз тры дні прынялі заяву на пошук Ромы і Аляксандра як зніклых без звестак. Крымінальную справу распачалі 18 ліпеня».
Да пошуку хлопчыка падключыліся валанцёры пашукова-выратавальнага атрада «Анёл».І ледзь не штодня жанчыне тэлефануюць: бачылі падобных да Аляксандра мужчын, часам з хлопчыкам, у розных кутках Мінска. «Але гэта званкі простых людзей, а не міліцыі. Вось на мінулым тыдні Аляксандра з Ромам нібыта бачыла дзяўчынка ў аўтобусе ў Бабруйску. Але нічога пакуль не пацвярджаецца», — з сумам адзначае жанчына.
Святлана лічыць, што былы муж скраў сына: падобныя выпадкі ўжо здараліся.У 2010 Аляксандр на пяць дзён з сынам з’ехаў, не папярэдзіўшы яе. Шукалі тады іх з міліцыяй. Пасля той выхадкі і надумала развесціся. Але муж рашыў так проста не здавацца. Развод разводам, а вось сына аддаваць не захацеў. Зноў суды, вызначэнне месца пражывання хлопчыка і сустрэчы з ім. А пакуль гэта цягнулася, Аляксандр мог без папярэджання забраць сына ў Гомель.
Святлана расказвае, што адзін раз ён не аддаваў хлопчыка цэлы месяц: пакуль не было рашэння суда, з кім ён застанецца. «Ён нават мяне не пускаў да сына. Паставіў камеру над уваходам, каб усё бачыць. Калі я тэлефанавала, ён уключаў гучную сувязь, каб праслухоўваць размовы. І сын тады не хацеў са мной размаўляць: «Давай пасля пагаворым», — тлумачыў».
Калі ж суд пакінуў Рамана з мамай, Аляксандру вызначылі 15 дзён летам, калі можна забіраць хлопчыка да сябе.
«Я ў сына спыталася цяпер, ці хоча ён ехаць з бацькам. «Усё роўна трэба — суд так вырашыў», — сказаў мне Рома. Не ведаю, як гэта інтэрпрэтаваць. Магчыма, сын яго і баіцца. Не магу сказаць, што Рома дрэнна ставіцца да бацькі. Але Аляксандр вучыць яго пра мяне і маіх сваякоў кепска гаварыць. Калі ён быў меншы — усё мне расказваў. А цяпер нешта аналізуе з пачутага. А часам падыдзе: «Мама, чаму бацька паскудствы пра цябе кажа?» Маніпуляцыя дзіцем ідзе».
Па словах жанчыны, Аляксандр дзесяць гадоў нідзе не працуе і не плаціць аліменты: запазычанасць складае больш за 10 мільёнаў.А ўвесь час займаецца тым, што вывучае законы, а як знаходзіць нейкія слабінкі, піша скаргі на былую жонку: «Ён заваліў скаргамі ўсю Беларусь, і мяне пастаянна правяраюць. Я не ведаю, чаго ён хоча дабіцца».
