 Міхаіл Фрадкоў |
 Віктар Зубкоў |
 Сяргей Іваноў |
 Дзьмітры Мядзьведзеў |
Адстаўка Фрадкова стала сэнсацыяй, аднак супэрсэнсацыяй стала новае прызначэньне. Усе чакалі, што новым прэм'ерам стане Сяргей Іваноў, якога меркавалі ў пераемніка - самы папулярны, пасьля Пуціна, на сёньня палітык Расеі. Аднак Уладзімер Пуцін унёс на разгляд Дзярждумы на пасаду прэм’ера кандыдатуру незаўважнага кіраўніка Расфінманіторынга Віктара Зубкова. Пра гэта паведаміў журналістам сьпікер ніжняй палаты парлямэнту Барыс Грызлоў. Сьпікер прапанаваў дэпутатам разгледзець кандыдатуру Зубкова на паседжаньні ў найбліжэйшую пятніцу.
Сёньня ў Крамлі на сустрэчы Ўладзімера Пуціна і Міхаіла Фрадкова апошні папрасіў прэзыдэнта Расеі аб адстаўцы ўраду. Пуцін просьбу задаволіў.
Міхаіл Фрадкоў заявіў, што сыходзіць з‑за «маючых адбыцца буйных палітычных падзей у краіне, і жадае даць прэзыдэнту Расеі поўную свабоду выбару рашэньняў, уключаючы кадравыя».
Пуцін падзякаваў Фрадкову за дасягнутыя вынікі ў працы і ўзнагародзіў яго ордэнам «За заслугі перад Айчынай» I ступені. Пры гэтым прэзыдэнт Расеі прапанаваў Фрадкову выконваць абавязкі старшыні ўраду да вызначэньня Дзярждумай кандыдатуры новага старшыні ўраду. Пасьля чаго Фрадкоў сабраў Савет міністраў на тэрміновае паседжаньне.
Віктар Зубкоў, які нарадзіўся ў 1941 г. у в. Арбат Сьвярдлоўскай вобласьці, за савецкім часам прайшоў шлях ад сьлесара на Манчагорскім заводзе ў Мурманскай вобласьці і дырэктара саўгасу ў Ленінградзкай вобласьці да першага сакратара Прыазёрскага гаркаму КПСС і загадчыка аграрнага аддзелу Ленінградзкага абкаму партыі. У 1992 - 1993 гг. – першы намесьнік старшыні Камітэту па замежных сувязях мэрыі Санкт-Пецярбургу; у 1993-1998 – намесьнік кіраўніка Дзяржаўнай падатковай службы Расеі – начальнік Дзяржаўнай падатковай інспэкцыі ў г. Санкт-Пецярбургу.
Экспэрты зазначаюць, што пачалася апэрацыя «Пераемнік». Новы прэм'ер-міністар можа аўтаматычна стаць кандыдытам на пасаду прэзыдэнта. Выбары ў Расеі маюць прайсьці ўвесну наступнага году.
У жніўні 1999 г. Барыс Ельцын прызначыў на пасаду прэм'ера малавядомага тады Уладзімера Пуціна, а 31 сьнежня 1999 г. перадаў яму прэзыдэнцкія паўнамоцтвы.
На пасаду магчымага пераемніка Пуціна раней называліся дзьве кандыдатуры: віцэ-прэм'ераў Сяргея Іванова і Дзьмітрыя Мядзьведзева. Прычым большасьць экспэртаў апошнім часам схілялася да кандыдатуры Іванова, як больш падрыхтаванага да прэм'ерства і прэзыдэнцтва. Дый Пуцін часьцей стаў зьяўляцца на публіцы разам з Івановым.
