Асаблівасцю ІІІ Міжнароднага Кангрэса даследчыкаў Беларусі стала заснаваная сёлета прэмія аўтару найлепшай навуковай публікацыі.
Прэмія ўручаецца ў трох намінацыях: сацыяльныя навукі (палітычныя навукі, сацыялогія), гуманітарныя навукі (філасофія, філалогія, лінгвістыка, мастацтвазнаўства) і гісторыя.
Прэмію за найлепшую навуковую публікацыю па гісторыі атрымаў Дзяніс Лісейчыкаў за манаграфію «Штодзённае жыццё ўніяцкага парафіяльнага святара беларуска-літоўскіх зямель 1720–1839 гг.». Прэмію ўручаў Алесь Смалянчук.
Прэмію за анйлепшую публікацыю па гуманітарных навуках атрымаў Ігар Запрудскі за зборнік артыкулаў «Па дарозе на Парнас: атрыбуцыйныя даследаванні і пытанні рэцэпцыі беларускай літаратуры ХІХ ст.». Уручаў прэмію прафесар Гарвардскага ўніверсітэта Курт Вулхайзер.
Найлепшай працай па сацыяльных і палітычных навуках стаў тэкст Ірыны Лашук і Аксаны Шэлест «Сімвалічнае і камунікатыўнае вымярэнне моўных практык беларускіх палякаў». Прэмію ўручаў Андрэй Казакевіч.
У гэтым годзе цырымонію праводзілі Аляксей Ластоўскі і Ігар Бабкоў. Пераможцы атрымалі ганаровую грамату, крышталёвую статуэтку і грашовы прыз. Яго памер не разгалошваецца, аднак вядоўцы цырымоніі паведамілі, што «гэта дастаткова значная сума, асабліва для даследчыка з Беларусі».
