Экс-кандыдат у прэзідэнты на выбарах 2006 г., лідар Руху «За свабоду» ў інтэрв'ю Еўрарадыё пракаментаваў сваю заяву, зробленую 7 лістапада, што канкурэнтам Лукашэнкі на выбарах 2015 г. павінен стаць нехта малады.
«Я выхоўваўся на беларускіх, а не расійскіх казках, і таму не веру ў Іллю-Мурамца, які 33 гады ляжаў на пячы, а потым нечакана стане лідарам і ўсе за ім пабягуць.
Я лічу, першае, што трэба зрабіць апазіцыі, — абмеркаваць і вызначыць, якія мы ставім мэты і задачы на кампанію. Па-мойму, мы гэтага не рабілі. А з гэтага ўсё пачынаецца. У залежнасці ад таго, якая можа быць кампанія. Можа быць некалькі варыянтаў і некалькі мэтаў і задачаў. Другое: калі вызначылі задачы-мэты — тады мы павінны напісаць ясную стратэгію на кожны выпадак. І толькі трэцяе — гэта асоба.
Асоба — гэта той чалавек, які адпавядае, які можа рэалізаваць гэтую стратэгію і дамагчыся гэтых мэтаў. А без гэтага бессэнсоўна гуляцца: «А ну, хлопцы! Хто прыгажэйшы, хто адпавядае Захаду, а хто — Усходу, хто тут гэты, а хто — той!»
Адначасова я лічу, што малады мае больш шансаў. Найперш таму, што ў сённяшніх умовах нам патрэбны новы твар. Па-другое, мы павінны берагчы нашы працу. Калі мы адпрацавалі кампанію, калі мы ўклалі свае сілы ў кандыдата, а потым яго выкідваем на сметнік са словамі:
«Ну, а цяпер давайце па новай, бо я таксама хачу паруліць у апазіцыі», — гэта самая вялікая памылка дэмакратаў за апошнія гады і апошнія кампаніі».
А. Мілінкевіч таксама выказвае сумнеў, што галоўнай мэтай павінна стаць «зваліць рэжым»
«…У нас была і Сербія, была і Украіна, і Грузія, і не заўсёды ўсё вызначалася толькі гэтай «звалкай». Перш за ўсё, трэба перамагчы ў розумах людзей — людзі павінны ў нас верыць, мы павінны назапасіць крэдыт даверу.
Ну, звалілі рэжым і можам не выйграць наступныя выбары — і так можа здарыцца. Па сённяшніх рэйтынгах, калі не стане Лукашэнкі — мы прайграем выбары. Таму, найперш, мы павінны змагацца за людзей.
Зразумела, калі рэжым ёсць, то ў нас няма перспектывы, і Лукашэнка павінен адысці. Але толькі Лукашэнка — гэта замала. Неабходна ўплываць на людзей і быць аўтарытэтнымі сярод людзей.
Самым моцным кандыдатам з ранейшых канкурэнтаў Аляксандр Мілінкевіч лічыць Сямёна Домаша, які прайграў «унутраныя праймерыз» у 2001 г. Уладзіміру Ганчарыку.
«Я лічу, што самым моцным лідарам сярод усіх кандыдатаў, што былі ад дэмакратаў у розныя часы, гэта быў Сямён Домаш.
Чалавек высокага ўзроўню — ён і прабеларускі, ён і праеўрапейскі, ён і рэфарматар-наменклатуршчык. Чалавек маральны — калі працаваў у Гродне, то чалавек-аўтарытэт быў. Ну, і знішчылі яго — проста не падтрымалі. Пасля выбараў-2001 ён мог быць абсалютным лідарам апазіцыі. А так атрымалася, што апазіцыя не ўспрыняла яго.
Трэба ў свой момант зразумець — на каго варта паставіць і на каго варта працаваць. Трэба зменшыць свае амбіцыі і працаваць на таго, хто сёння сапраўды мае магчымасць у грамадстве заваяваць давер вялікі. І ў Домаша быў такі давер.
