Шчытавіца – залоза, гармоны якой рэгулююць безліч функцый арганізма: рост, вага, хуткасць абменных працэсаў, пабудова костак і нават настрой, апетыт і тэмперамент знаходзяцца пад яе штохвілінным уплывам. Але навукоўцы з Нью-Ёркскага інстытута тэхналогій чарговы раз узяліся вывучаць уплыў гармонаў шчытавіцы на сардэчную дзейнасць.
Даследавалася 29 жывёл пасля інфаркту міякарда, з іх 14 атрымлівалі гармоны, 15 былі ў кантрольнай групе. Праз 2 тыдні замяшчальнай гарманальнай тэрапіі гармонам Т4 у абедзвюх групах правялі правакацыю зрыву рытму. У кантрольнай групе ва ўсіх жывёл развіўся прыступ арытміі, у пралечанай групе стан пагоршаў толькі ў 4 пацукоў з 14.
«У пацукоў, якія мелі сардэчную недастатковасць і схільнасць да сардэчнай арытміі, лячэнне гармонамі шчытавіцы істотна знізіла імавернасць зрываў рытму ў параўнанні з кантрольнай групай. Гэтае адкрыццё можа мець важкае значэнне дзеля будучага лячэння людзей, — кажа Юа Джанг, — бо арытмія перадсэрдзяў сустракаецца ледзьве не ў паловы хворых на сэрца. У той жа час мы бачылі, што карэкцыя нізкага роўню гармонаў шчытавіцы рабіла жывёл значна больш устойлівымі да правакацыі сардэчнага прыступа, нават калі папярэдне жывёлы перанеслі інфаркт міякарда».
Гэта не першае даследаванне такога эфекту гармонаў шчытавіцы. Крыху раней былі апублікаваныя дадзеныя, што гармон Т3 прадухіляе пагаршэнне сардэчнай дзейнасці ў пацукоў з дыябетам. Але, тым не менш, дактары асцерагаюцца прызначаць пацыентам-сардэчнікам замяшчальную гармонатэрапію. Перасцярога выкліканая тым, што ў часткі пацыентаў такі падыход выклікаў пагаршэнне сардэчнай дзейнасці. Але даследчыкі ўпэўненыя, што праблема хаваецца ў завышанай дозе гармонаў ці іх аналагаў.
У любым разе, пацыентам з недастатковасцю шчытавіцы трэба ўлічваць дадатковую рызыку развіцця сардэчных хвароб.
