Народнаму артысту Расіі Міхаілу Баярскаму сёння спаўняецца 65 гадоў.
Вобраз удачлівага мушкецёра стаў своеасаблівай візітнай карткай акцёра. Хоць прэм'ера фільма «Д'Артаньян і тры мушкецёры» адбылася больш за 35 гадоў таму, многія і цяпер працягваюць успрымаць Баярскага ў капелюшы, са шпагай і на кані.
Само жыццё рыхтавала яму лёс артыста. Ён нарадзіўся ў сям'і, дзе бацька, маці, дзядзька і цётка былі акцёрамі. Свайму сыну бацькі далі нядрэнную адукацыю: аддалі вучыцца ў музычную школу пры кансерваторыі па класе фартэпіяна. Але гены ўзялі сваё, у 1972 Баярскі скончыў Ленінградскі інстытут тэатра, музыкі і кінематаграфіі і пачаў працаваць у Тэатры імя Ленсавета. Рэжысёр Ігар Уладзіміраў адкрыта ўсім заяўляў, што ўзяў акцёра, які нічога не ўмее, але гатовы да выканання любой музычнай ролі. Неўзабаве Баярскага ўзялі на гастролі і даверылі выкананне амаль усіх роляў у масоўках. Ён граў 36 спектакляў у месяц.
Упершыню Міхаіл Баярскі зняўся ў кіно ў 1974 годзе ў карціне «Масты», затым у «Саламяным капялюшыку». Ён шмат і часта граў у кінаказках для дзяцей — гэта Кот у «Навагодніх прыгодах Машы і Віці», Воўк у «Маме». Аднак сам Баярскі паваротным для сябе лічыць удзел у кінаверсіі «Сільвы». Тады ён не проста атрымаў ролю, а зняўся разам з Яўгенам Лявонавым і Мікалаем Карачанцавым. Затым было яшчэ некалькі роляў у мюзікле «Сабака на сене», дзе ён адыграў у дуэце з Маргарытай Церахавай.
У 1978 году Баярскі зняўся ў фільме «Д'Артаньян і тры мушкецёры», у якім паказаў, што ўмее не толькі натуральна выглядаць у гістарычным касцюме, але і граць нароўні з такімі дасведчанымі і яркімі акцёрамі, як Веніямін Смехаў і Валянцін Смірніцкі. Дзякуючы д'Артаньяну і папулярным песням з фільма слава акцёра дасягнула неверагодных вышынь, і пазней ён сыграў гэтую ролю ў працягах гэтага фільма.
Паколькі акцёру ўласцівы выбухны тэмперамент, музычнасць, пластычнасць, яму часта даводзілася гуляць мужных, абаяльных герояў, авантурыстаў і нахабных прайдзісветаў.
Баярскі шмат і паспяхова выступае як саліст. Упершыню ён заспяваў у спектаклі «Трубадур і яго сябры». Менавіта песні Гладкова, а затым Дунаеўскага (для фільмаў пра мушкецёраў, «Усё пройдзе» і «Гарадскія кветкі») прынеслі яму вядомасць. Пазней ён нават выпусціў кампакт-дыск песень «Па шчупаковым загадзе» да шэрагу мультфільмаў.
Хоць у яго няма адмысловай музычнай адукацыі, Баярскі лічыць, што мае права спяваць, паколькі спявае не ад сябе, а ад імя персанажа. Акрамя выдатных вакальных дадзеных, Баярскі валодае непаўторнай манерай выканання і непараўнальным тэмбрам голасу. Такой колькасці хітоў няма ні ў аднаго з яго калег-акцёраў, якія спяваюць, акрамя Мікалая Карачанцава.
Са сваёй будучай жонкай, актрысай Ларысай Лупіян, Баярскі пазнаёміўся ў Тэатры імя Ленсавета, яны разам выступалі ў спектаклі «Трубадур і яго сябры». Баярскі граў Трубадура, а Ларыса — прынцэсу. Яна падалася яму настолькі безабароннай, што ён тут жа вырашыў узяць на сябе клопат пра яе.
Міхаіл Баярскі з'яўляецца вялікім аматарам футбола, ён гарачы заўзятар піцерскага футбольнага клуба «Зеніт», любіць таксама філасофскія кнігі. Міхаіл Сяргеевіч любіць пасядзець адзін у сваім хатнім кабінеце. Свой стыль ён вызначыў даўно і не збіраецца яго мяняць. Гэта пераважна чорная вопратка, шыракаполы капялюш, часам кепка. Акрамя таго, што яму падабаецца так апранацца, акцёр лічыць, што такім чынам ён абараняе сябе ад залішняй цікаўнасці і захоўвае свой унутраны стан спакою.
