22 студзеня ў Гомелі адзначалі гадавіну з дня трагічнай смерці беларуса Міхаіла Жызнеўскага. Яго забілі стрэлам у сэрца на вуліцы Грушэўскага ў Кіеве.
У Гомель да Ніны і Міхаіла Жызнеўскіх, бацькоў героя «Нябеснай сотні» ішлі сваякі і знаёмыя, гомельскія грамадскія актывісты.
Прыехаў падтрымаць сям’ю героя і выказаць падзяку за сына й дарадца ўкраінскай амбасады ў Менску Валер Джыгун, а з Кіева — знаёмыя Міхаіла Жызнеўскага па Еўрамайдану.
Апоўдні ўсе выправілася на могілкі ў вёску Сцяг Працы, дзе пахаваны Міхаіл Жызнеўскі. Сьцяг Працы — да перайменавання вёска называлася Абрэзы — гэта радзіма маці Міхаіла. Дзяцінства Мішы, па сутнасці, тут і праходзіла.
Магіла Жызнеўскага ўся ў вянках, злёгку прыцярушаных снегам. Крыж і часовы абеліск абвітыя нацыянальным украінскім сьцягам.
Тут ужо стаіць жалобны кошык з блакітна-жоўтымі кветкамі і надпісам на стужцы такіх жа колераў: «Герою Нябеснай Сотні Міхаілу Жызнеўскаму» — гэта ад украінскай амбасады ў Мінску.
Бацькі Міхаіла Жызнеўскага.
Маці.
Ніна Жызнеўская праз слёзы апавядае, што многія блакітна-жоўтыя сцяжкі былі пазрываныя, а стужка з надпісам «Герою Нябеснай Сотні ад Харкава» — разрэзаная. Бацькі знайшлі яе кінутай за дзясяткі мэтраў ад магілы, падабралі й прымацавалі назад да жалобнага кошыка з Харкава. Гэтак было і са сцягам.
«Сёньня былі з украінскай амбасады — я ім пра гэта ўсё распавяла. Яны адказалі, што будуць звязвацца з Аляксандрам Лукашэнкам, з мясцовай уладай. І я буду зараз дамагацца выхаду на Пятра Парашэнку, каб Украіна дапамагла мне абараніць магілу сына. Па-іншаму не атрымаецца. Бо ўсё тут разваляць, разбураць. Тым больш што нашы беларусы збіраюць сродкі на помнік Мішу».
Завяршылася ўшанаванне памяці Міхаіла Жызнеўскага памінальнай вячэрай у кавярні ў Гомелі.
