Вестку пра смерць Плісецкай паведаміў муж балерыны, кампазітар Радзівон Шчадрын.
Плісецкая была прымай Вялікага тэатра даўжэй, чым хто-кольвек — з 1943 да 1990 года.
Яна нарадзілася ў Маскве ў сям'і савецкага гаспадарчага дзеяча Міхаіла Эмануілавіча Плісецкага і акцёркі нямога кіно Рахілі Міхайлаўны Месэрэр. Дзядзькам Плісецкай быў знакаміты балетмайстар Асаф Месэрэр. Братамі — балетмайстры Аляксандр і Азары Плісецкія. Кузэн — тэатральны мастак Барыс Месэрэр.
У 1938 годзе бацьку Плісецкай расстралялі саветы. Маці Плісецкай выслалі ў Казахстан у Акмалінскі лагер жонак здраднікаў Радзімы. Каб дзяўчынку не забралі ў дзіцячы дом, маленькую Майю ўдачарыла яе цётка па матчынай лініі, балерына, салістка Вялікага тэатра Суламіф Месэрэр.
Плісецкая назаўжды запомніла тыя гады. У 1966 годзе яна была ў ліку 25 дзеячаў культуры, якія не пабаяліся падпісаць калектыўны ліст Брэжневу супраць рэабілітацыі Сталіна.
У 1991 годзе Плісецкая і Шчадрын прынялі грамадзянства Літвы. Аднак жылі яны пераважна ў Германіі.
Цікава, што сваімі каранямі род Плісецкіх паходзіў з Беларусі.
Танчыла яна ўнікальна: у яе была дзіўная пластыка. Яна выдатна адчувала музыку і глыбока пранікала ў вобраз сваіх герояў. Яна была духоўна багатым чалавекам.
