Тарас Беразавец — паліттэхнолаг, дырэктар кампаніі Berta Communications
Сёння ў расійскіх СМІ ідзе мэтанакіраваная інфармацыйная кампанія супраць украінскага ўрада. Гэтая тэма каментуецца дэпутатамі Дзярждумы, расейскімі палітолагамі і запрошанымі «гасцямі» з Украіны накшталт Нестара Шуфрыч, Лены Бандарэнка і ім падобных. Зразумела, што Расія жыве ў дэфармаванай рэчаіснасці, якая мае мала агульнага з рэальнасцю, але сёння прапаганда пераўзышла сама сябе.
Асноўныя інфармацыйныя пасылы Крамля, маўляў, Украіна абвясціла дэфолт (пра гэта кажуць, як аб вядомым факце), урад Яцанюка з дня на дзень ідзе ў адстаўку, бо не выканаў сваіх абавязацельстваў і расчараваў заходніх крэдытораў, а замест яго будзе прызначаны новы ўрад, кіраўніком якога стане адзін з лідараў апазіцыі (як яго ўяўляюць у РФ) Сяргей Лёвачкін.
Што сімптаматычна, гэтая навіна распаўсюджваецца не толькі па федэральных, але і па крымскіх рэгіянальных каналах. Мне тэлефанавалі сябры і пыталіся, ці праўда гэта. Я, вядома, здзівіўся і запэўніў, што, хай у кааліцыі і ёсць пэўныя праблемы, Лёвачкін нават гіпатэтычна не можа разглядацца ў якасці кандыдатуры. Хоць бы таму, што, акрамя апазіцыйна блока, яго не падтрымае ні адна дэпутацкая фракцыя або група, уключаючы былых рэгіяналаў.
Я не веру, што Масква разгойдвае гэтую тэму без ўзгаднення з самым Лёвачкіным. І тыя інфармацыйныя падачы, у прыватнасці, на яго тэлеканале «Інтэр», якія ў выніковым выпуску «Падрабязнасцяў» падаюць Лёвачкін як гібрыд Бальцэровіча, Лі Куан Ю і Рузвельта. Паслухаць перадачу — і можна паверыць, што нават гэтыя трое, разам узятыя, не такія таленавітыя і эфектыўныя, як ён.
Гэта сведчыць аб старанна падрыхтаванай кампаніі. Расія, дзе бюджэты федэральных каналаў складаюць сотні мільёнаў, проста так гуляць у дзіцячыя гульні не будзе. Відавочна, яны мэтанакіравана прапампоўваюць расійскае меркаванне ў дачыненні да Лёвачкіна.
Гэта, дарэчы, вельмі дрэнны сігнал для Віктара Януковіча, паколькі адносіны паміж былым украінскім прэзідэнтам і кіраўніком яго адміністрацыі сапсаваныя дашчэнту. Калі Масква раскручвае Лёвачкіна, значыць, Януковіч і яго асяроддзе, так званая «сям'я», канчаткова адпраўленыя ва ўтыль. Так што гэтая спецаперацыя — адначасова палітычнае пахаванне Януковіча.
І ключавы момант, на якія будзе душыць Масква — нібыта, калі Украіна не пагодзіцца на вяртанне ДНР і ЛНР, гэта зробіць непазбежным наступ армій гэтых самаабвешчаных рэспублік (у рэчаіснасці ж — расейскіх войскаў). Крэмль будзе сцвярджаць, што адзіны шанец гэтага пазбегнуць — прызначыць кіраўніком украінскага ўрада такога чалавека, як Лёвачкін. Гэта нібыта дапаможа і спыніць вайну, і наладзіць адносіны з Расіяй, і вырашыць пытанне трохмільярднага доўгу Украіны.
Але, вядома, разлічана гэта ўсё менавіта на расейцаў — ва Украіне ніхто гэтаму не паверыць. Расейцам спрабуюць паказаць, што ёсць дрэнны кіеўскі рэжым (прынамсі, яны перасталі ўжываць тэрмін «хунта»), Яцанюк, які праваліў усё, што толькі можна, але ёсць і «праменьчык надзеі». Маўляў, праблема не ва ўкраінцах, а ў нягодніках, што заселі на Пячэрскіх пагорках і псуюць добрасуседскія адносіны, так што ўсё можна вырашыць, паставіўшы ў Кіеве «сваіх хлопцаў».
Мне гэта нагадвае стары савецкі анекдот: «Шцірліц ішоў па Фрыдрыхштрасе, за ім цягнуўся парашут. Яшчэ ніколі Шцірліц не быў так блізкі да правалу». Вось такія ж відавочныя вушы Крамля тырчаць з гэтай аперацыі.
