04.08.2015 / 10:25 Бел / Łac / Рус Рыгор Шэрда. Клетка Айчыны. Верш Так, часам зрываюся, словы шпурляю «з пляча».Тут крыку не любяць, ды больш стаць маўклівым баюся…Хварэе Айчына, і я не магу не крычаць!Я — клетка яе, я — жыццё у жыцці Беларусі! Рыгор Шэрда Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару «Нашай Нівы» ў ТГ