Паводле вынікаў даследавання расійскага сацыялагічнага «Левада-цэнтра», у Расіі зменшыўся запыт на дэмакратыю. Насельніцтва гатовае пазбавіцца часткі свабод узамен на паляпшэнне дабрабыту.
Гэтая тэма абмяркоўвалася ў праграме «Клуб рэдактараў» на канале «Беларусь-1».
Адным з самых актыўных удзельнікаў дыскусіі быў Мікалай Шчокін. Раней ён узначальваў Інстытут дзяржаўнай службы пры Акадэміі кіравання, а цяпер быў прадстаўлены проста як кандыдат філасофскіх навук.
Ягоны маналог, прысвечаны правам чалавека, дае ўяўленне, як успрымаюць агульначалавечыя каштоўнасці беларускія ідэолагі. Апаніраваць Шчокіну спрабаваў рэдактар «Эканамічнай газеты» Леанід Фрыдкін.
Шчокін: Давайце сыдзем ад крайнасцяў. Сапраўды, свабода слова там, свабода перасоўвання… Гэта ўсё, кажуць, «дэмакратыя». А права на працу - гэта дэмакратыя? Гэта дэмакратыя. Чаму яны хочуць сысці ад свабоды слова? Таму што ў іх няма права на працу, не замацавана гэта. Яны ж хочуць працаваць, хочуць сябе рэалізаваць, а гэта і ёсць тая самая дэмакратыя. Якая розніца, на якой пасадзе?
Фрыдкін: Вельмі вялікая розніца.
Шчокін: Розніцы няма.
Фрыдкін: І вельмі вялікая розніца паміж правам на працу і архіпелагам ГУЛАГ
Шчокін: Не трэба крайнасцяў. Можна быць без працы, без заробку і са свабодай слова. Але гэта свабода слова нікому не патрэбна. У ЗША з 300 мільёнаў насельніцтва 48 мільёнаў яны проста атрымліваюць талоны на ежу, яны не працуюць увогуле.
Фрыдкін: Але яны не падыхаюць з голаду.
Шчокін: Яны не падыхаюць, яны проста жывуць на вуліцы.
Фрыдкін: Прама ўсе 48 мільёнаў, і ўсе на вуліцы?
Шчокін: Так, практычна так.
Фрыдкін: І вы праехалі па Амерыцы і бачылі іх на вуліцы? Вы гэтую казачку пакіньце, калі ласка.
Шчокін: Але мы не ЗША. У нас няма такіх рэсурсаў, як там. Права на працу - слуп нашага грамадства. І па-іншаму тут не будзе.
