Найбуйнейшы беларускі спартыўны партал Tribuna.com зрабіла вялікую гутарку з экс-кандыдатам у прэзідэнты, былым палізвязнем Міколам Статкевічам. Размаўлялі пра заняткі спортам у дзяцінстве, войску, падчас першай «хіміі» і падчас знаходжання ў калоніі пасля падзей 2010 г. Цікава, пачытайце.
— Вам дазвалялі глядзець тэлевізар?
— Першы год - не. Я быў на строгім рэжыме, які забараняе гэта. А пасля пераводу на агульны у студзені 2013. з'явіўся тэлевізар. Але яго больш глядзеў сусед. Я ў асноўным пераключаў на навіны. Па беларускім тэлебачанні лепш за ўсё глядзець спартыўныя перадачы. Гэта менш напружвае. З буйных спаборніцтваў глядзелі Алімпіяду ў Сочы.
У калоніі з тэлевізарам было прасцей. У нашым бараку іх было тры. Два ў спальным памяшканні і яшчэ адзін у пакоі адпачынку. Наша брыгада, якая працавала на пілараме, заўсёды займала тэлевізар, калі «Дынама» гуляла ў КХЛ.
Мы былі самыя крутыя хлопцы, таму нам было можна:).
Нам адчынялі пакой адпачынку, і мы глядзелі хакей. Адзін хлопец хварэў за рыжскае «Дынама». І, вядома, гэта была тэма для на словах дуэляў, жартаў і кпінаў. Мы былі вясёлай кампаніяй. Як я заўсёды кажу: у самым дрэнным месцы — самыя лепшыя людзі. Таксама глядзелі футбол, біятлон, тэніс. Радаваліся медалям Дар'і Домрачавай, поспехам Вікторыі Азаранкі. Заўзелі за беларускія каманды.
Я не атаясамляю беларускі спорт з чалавекам, які кіруе краінай. Шмат робіць для спорту? Хай хоць нешта добрае робіць.
