Яшчэ раз пра старыя дыскі. Юр’я. «Калі-чакра».
Юры Выдронак — лідэр Ur’ia, былы мастацкі кіраўнік «Палацу» і «Крыві», удзельнік першага складу «Тройцы» -- чалавек ня дужа публічны, хаця, мажліва, дзякуючы яму пра нашую краіну ў сьвеце будуць ведаць нешта, апроч Лукашэнкі і Чарнобылю.
Памятаю, у адным інтэрвію абяцаў Юры запісаць новы альбом цалкам празь лямпавы апарат у вясковай драўлянай хаце. Ня ведаю дакладна, ці выйшла, але дужа на тое падобна. Новая плытка насамрэч больш цёплая, хатняя — ад яе патыхае ўтульным агнём, як ад добра натопленай печкі.
Адмыслова для дзетак, пры падтрымцы ЮНЭСКА, зробленая «Курка-Рябушка», ад якой вусны самі пачынаюць складацца ва ўсьмешку.
Найлепшая, як для мяне, песьня альбому — цалкам аўтарскі трылер «На Велікодні». Фолькавыя напевы і матывы так уеліся ў мозг Юр’ю, што ён сам пачаў ствараць звышарганічны нью-фольк. Пасьля ТАКОГА паверыш, што беларусы вынайшлі рок-н-рол. Як казала знаёмая паэтка — адразу можна адчуць, ці ёсьць у паэта кантакт з падсьвядомасьцю. У музыкі-Выдронка ён відавочна ёсьць.
«Русалкі» пачынаюцца містычным дыктафонным запісам з чарговай фальклярысцкай экспэдыцыі, пра мерцвякоў, якія сьпяваюць русальчыны песьні...
Ёсьць на альбоме і знакамітая індаэўрапейскія «Калі-чакра» — запісаная некалі для Эўрабачаньня. Асаблівы калярыт стварае спалучэньне жалейкі Выдронка і сітара Юр’я Сіўца.
Канечне, каб гэта зразумець, трэба пагрузіцца — і гэта цалкам бясьпечна, у адрозьненьне ад той жа «Манашкі». Юра жыве на сваёй арыйскай плянэце, амаль не зьвязанай зь беларускім «шоўбізам». Таму, відаць, і ўдаецца ў яго абганяць гэны шоўбіз на дзьве галавы. Ur’ia — жаданы госьць на заходніх фольк-фэстах. На дададзеным відэа можна бачыць шоў эўрапейскага ўзроўню.
Ur’ia перастварае беларускае мінулае, закідаючы пачатак нашай гісторыі ў далёкія пераможныя праарыйскія часы, далёкія ад Рагвалода і Рагнеды. Як і ягоны папярэднік у мастацтве, Язэп Драздовіч (чые малюнкі ізноў выкарыстаныя на вокладцы), Юры працуе на будучыню...
Ведаючы, як працуюць прадаўцы ў беларускіх музычных крамах, паўтараю – купляць, купляць, купляць. Не сабе, дык дзеткам. І ўнукам.
