Тое, што сёння адбылося, гэта малы паказальны ўрок! Мы хацелі паказаць, што магчыма ўсё. І нам гэта амаль удалося. Але, на жаль, амаль! Я адпачатку лічыў сістэму галасавання гледачоў няправільнай. Таму што ў дадзеным выпадку яно не можа быць аб'ектыўным. Галасуюць толькі сябры, знаёмыя і фан-клубы, калі такія ёсць. Аб'ектыўна горшая песня можа апынуцца на першым месцы, а аб'ектыўна лепшая — на апошнім!
У гэтым фінале, як мінімум 6 песень былі вартыя перамогі! Наша песня — адна з іх! Мне пісалі людзі з Іспаніі, Галандыі, Германіі, Чэхіі, Ірландыі і іншых краін са словамі захаплення, і пажаданнямі поспеху і перамогі. Практычна ва ўсіх еўрапейскіх галасаваннях мы былі ў лідарах, у адрозненне ад сённяшняй песні пераможцы, якая была ўсюды на апошніх месцах да таго моманту, пакуль пра гэта галасаванне не даведваліся нашы расійскія браты! Наша песня перамагла ў галасаванні партала Eurofest.by, а ў галасаваннях Укантакце, дзе ідзе накрутка на накрутцы, мы не перамаглі ні ў адным, бо за нас галасавалі толькі рэальныя людзі!..
Што трэба для перамогі ў такіх умовах? Вядома, агітацыя! Гэта звычайная перадвыбарная кампанія! Чым, уласна кажучы мы і заняліся) за няпоўныя 2 месяцы пасля выхаду ў фінал, мы кожны божы дзень інтэрв'юіраваліся ва ўсіх друкаваных і інтэрнэт-выданнях, мы былі ў бясконцай колькасці эфіраў на ўсіх тэлеканалах і радыёстанцыях. Мы актыўна працавалі ў сацыяльных сетках, для таго каб як мага больш людзей даведаліся пра нас, мы заклікалі галасаваць за нас, мы рыхтавалі дарагі прыгожы нумар, які, на мой погляд, у нас цалкам атрымаўся…
Але адным разам у адборы з'явілася адно вялікае але! З'явіўся малавядомы ў Беларусі артыст, з імем шырокавядомага паважанага прадзюсара. І мне стала зразумела, што адной агітацыяй тут не абыдзешся. Таму вырашылі паспрабаваць даць бой!
Вельмі здзіўлюся, калі хто-небудзь з вас верыць, што за малавядомага Сашу Іванова беларусы адправілі 23167 званкоў і смсак. Такіх лічбаў не было ў адборах, напэўна ні ў каго. Гэта, сапраўды смешна! Сапраўды гэтак жа, як і тое, што за Napoli на ўласным энтузіязме людзі адправілі 22399 галасоў. Але, запэўніваю Вас, што за Napoli гэтыя галасы былі адпраўленыя! Мы не куплялі людзей!
Мы паднялі ўсіх сяброў, знаёмых, сваякоў, фанаў Napoli, якіх за амаль 4 гады існавання гурту з'явілася нямала, і аб'ядналі іх адной ідэяй! Каму не лянота, паглядзіце УКантакце колькі рэпостаў нашай песні па ўсіх гарадах Беларусі! Але мы аплацілі гэтую ідэю. І будзем аплачваць яшчэ доўга. Таму што калі мы ўбачылі прамежкавыя вынікі, зваротнага шляху ўжо не было — і прасілі нашых родных працягваць галасаваць.
У большасці цяпер на тэлефонных рахунках: мінус 1,5—2 мільёны. У мяне асабіста мінус 2300. Вы сабе ўявіць не можаце, як гэтыя людзі цяпер засмучаныя. І многія, дарэчы, не патрабуюць вяртання грошай, бо ім крыўдна за сітуацыю, крыўдна за нас! Бо мы вельмі стараліся, шмат працавалі! У нас выдатная, дастойная песня аднаго з найлепшых кампазітараў краіны Леаніда Шырына, за працы якога крыўдна ўдвая, бо з'яўляецца чалавек з больш гучным імем, які фактычна хоча прапіярыць свайго артыста. Артыста, які нічога не дабіўся ў сваёй краіне. І наўрад ці будзе дамагацца. Нашы артысты з самых нізоў прабіваюцца, стукаюцца ў зачыненыя беларускія дзверы.
І ўсё дзеля чаго? Каб прыйшоў такі вось таленавіты хлопчык з Масквы, улегцы выйграў адбор адкрыта купленымі ў выпадковых людзей галасамі і ўспрыняў сваю перамогу, як мае быць? У нас некаторая колькасць галасоў фактычна таксама купленая, але людзьмi не выпадковымі, а ўсімі знаёмымі паміж сабой людзьмі, аб'яднанымі супольнай ідэяй! Я не спрачаюся, песня Дробыша добрая, і хлопчык прыемны і таленавіты. І ўпэўнены, што за яго прагаласавала нейкая колькасць людзей. Але гэта не беларускі артыст, хай нават ён родам з Гомеля.
Пеця Ялфімаў хоць бы спачатку тут дамогся усіх магчымых вышынь, і толькі потым з'ехаў заваёўваць Маскву.
Увогуле, да чаго я гэта ўсё кажу: мы сёння прайгралі з розніцай у 668 галасоў. І я рады, і ганаруся, што мы не пабаяліся і што наша маленькая каманда змагла даць сапраўдны бой расійскаму кангламерату. Мы паказалі, што Беларусь таксама мае сілу і гонар! Мы б нават маглі і выйграць, але ў апошнія 5 хвілін, нашы галасы перасталі прымацца!
Зараз я хачу шчыра пажадаць поспеху Сашу Іванову, каб годна прадставіў Беларусь на Еўрабачанні! Сказаць вялікі дзякуй усім хто за нас заўзеў, усім хто нас падтрымліваў, і, вядома, вялікі дзякуй Белдзяржтэлерадыёкампаніі і асабіста Вользе Шлягер за, як заўсёды, прафесійную арганізацыю адбору! Гэта былі вельмі займальныя 2 месяцы. И мы, спадзяюся, зноў будзем спрабаваць трапіць на Еўрабачанне, калі будзе дастойная песня!
Толькі хацелася, каб усё ж такі ў адборы было журы, як і ў папярэднія гады. Тады сапраўды ўсё было справядліва!
І на Еўрабачанне адпраўлялі абсалютна лепшыя з прадстаўленых у адборы песень!
