Касцёл канца XVIIІ стагоддзя ў Дубраве (Маладзечанскі раён, 7 км ад Аляхновіч, націск на першы склад ДУбрава) быў збудаваны ў стылі класіцызму. Ці быў аўтарам праекта італьянскі архітэктар Карла Спампані? Магчыма, бо ён у тыя дзесяцігоддзі шмат будаваў у Беларусі. Аднак, касцёл мае рысы класіцызму, а не позняга барока, уласцівыя іншым праектам Спампані.
Касцёл быў закрыты ў 1948 годзе і з тае пары выкарыстоўваўся ў гаспадарчых мэтах. Як расказваюць мясцовыя жыхары, у 1980-я студэнты, што прыехалі на бульбу, вырашылі развесці на яго даху вогнішча. Пачаўся пажар, скляпенні абваліліся.
Калоны яшчэ высяцца сярод хмызу.
Кутыя краты на круглым акне.
Старая магіла на заходнім баку цвінтара.
Магіла ксяндза, «бязвінная кроў» якога пралілася восенню 1942 года.
Пластыкавая бутэлька каля старога ясеня на цвінтары.
На касцельным цвінтары валяецца цыдулка з просьбай прадаць цыгарэты праз непаўналетнюю пляменніцы.
Касцёл стаіць на самай гары. З яе адкрываецца від на шырокую даліну Заходняй Бярэзіны.
З гары можна ўбачыць «Дзявочую гару» — колішняе капішча. Побач захаваліся таксама старадаўнія курганы.
Недалёка ад Дубрава, каля гары Маяк, бяруць пачатак тры ракі розных басейнаў — Заходняя Бярэзіна, што цячэ ў Нёман, Уша, прыток Вяллі, і Свіслач, што нясе воды ў Бярэзіну і Дняпро.
У Дуброве стаіць таксама прыгожы будынак старога бровара.
Дбаннем мясцовых людзей усе вуліцы мястэчка носяць беларускія і мясцовыя назвы — Кастуся Каліноўскага, Скарыны, Максіма Танка, Бенедыкта Дыбоўскага (гэты навуковец нарадзіўся побач на хутары Адамарын), Дзявочая Горка…
Дабрацца да Дубрава можна на машыне дарогай Ракаў—Алехнавічы. Летась перад марозамі яе заасфальтавалі, але вельмі няякасна, і ўжо вясной на ёй шмат ямаў. Калі электрычкай, то можна ехаць або да станцыі Пралескі, або да станцыі Раманы (кірунак Маладзечна).
