Адзін з лідараў кампаніі «Гавары праўду» Андрэй Дзмітрыеў вырашыў публічна адказаць на абвінавачванні Уладзіміра Някляева, які лічыць, што былы кіраўнік яго штаба супрацоўнічаў з КДБ. Хто аддаў загад змяніць маршрут падыходу на Плошчу-2010 калон Някляева і Статкевіча, чаму іх план Плошчы быў недасканалым, ці адчувае адказнасць за людзей, якія прыйшлі па іх закліку на Плошчу? На гэта і іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае адзін Андрэй Дзмітрыеў.
Слухаць размову цалкам:
Лепшыя цытаты з размовы
У мяне няма куратара ў КДБ, які кажа, што рабіць, куды ісці і якую пазіцыю займаць. Але Някляеў кажа адваротнае ўжо два гады, і гэта ставіць мяне ў складаную сітуацыю: у суд не пойдзеш, бо мы ведаем, які ў нас суд, і не паб’ешся з ім з-за гэтай хлусні - чалавек жа ва ўзросце.
Казаць, што ніякіх сувязяў са спецслужбамі ў нас няма, занадта рамантычна - вядома, у якой краіне мы жывём. Але ніякіх сувязяў, калі кажуць, што рабіць, калі ўсё кіраўніцтва падпарадкоўвалася б КДБ - такога ў «Гавары праўду», безумоўна, няма.
Найхутчэй, у «Гавары праўду» сапраўды ёсць засланыя агенты, але мы цяпер не робім нічога, з-за чаго нам варта было б баяцца ўлады.
Не бачу сэнсу казаць, колькі нам каштавала па грашах прэзідэнцкая кампанія 2010 года. Адно магу сказаць: сур’ёзная прэзідэнцкая кампанія ў Беларусі прыкладна павінна каштаваць ад 5 і больш мільёнаў долараў.
Ад таго, якім маршрутам пайшлі б на Плошчу Някляеў і Статкевіч, ні сутнасць Плошчы, ні яе вынік не змяніўся б - сам план Плошчы быў недасканалым, ён быў занадта наіўным і рамантычным.
Рашэнне змяніць маршрут дастаўкі гукаўзмацняльнай апаратуры прымаў штаб, а не я адзін. І трэба было гэта для таго, каб з дапамогай публічнасці абараніць апаратуру.
Статкевіча мы лічылі адной з пагрозаў для Плошчы, якую мы арганізоўвалі. І яго прывезлі да штаба Някляева, змяніўшы такім чынам яго маршрут падыходу на Плошчу для таго, каб мы маглі яго кантраляваць.
У нас быў план - правесці перамовы з урадам. А ў Статкевіча - ісці на штурм. Мы загадзя вырашылі, што калі на Плошчы Статкевіч пачне заклікаць людзей ісці на штурм - вырубаць апаратуру і перадаваць слова Някляеву. Які павінен быў утрымаць Плошчу ад штурму.
Я адчуваю сябе вінаватым за той план Плошчы, які ў нас быў. Бо гэты план быў сцэнарыем, добрым для гульні, але кепскім для сапраўднай палітыкі. І калі на Калектарнай нас паклалі тварам у снег - гэта быў канец казкі. Мы неадэкватна ацэньвалі сітуацыю і таму план наш быў неадэкватным.
Кожны на Плошчу прыйшоў за сябе, за сваю сям’ю. Але ў тым, што з імі потым здарылася на Плошчы, ёсць адказнасць і мая, і штаба «Гавары праўду» - мы не прадумалі добра план дзеянняў і не здолелі абараніць людзей, якія прыйшлі за намі.
Мы вывучылі нашы памылкі і зараз дзейнічаем больш адказна.
Апазіцыя і без мяне добра спраўляецца, каб пастаянна сварыцца, і таму не здольная абраць адзінага кандыдата. Але калі яны кажуць што ў гэтым вінаваты я, то можа ім лепш увогуле сысці з палітыкі - калі іх так лёгка перайграць?
Калі Някляеў сышоў з «Гавары праўду» то ніводзін чалавек не пайшоў следам за ім. Гэта азначае, што я - адданы сябра каманды, а каманда - адданая мне як лідару. А Някляеў хацеў, каб была не каманда, а «фан-клуб Някляева».
