MacRumors
9 чэрвеня генеральны дырэктар кампаніі Apple Цім Кук выступіў перад выпускнікамі Масачусецкага тэхналагічнага ўніверсітэта. Ён заўважыў, што на вырашэнне тых пытанняў, якія цяпер паўсталі перад былымі студэнтамі — «Куды я іду», «Якое маё прызначэнне» і «Якая мэта» — яму спатрэбілася 15 гадоў.
«У старэйшай школе мне здалося, што я выявіў мэту свайго жыцця, калі я змог адказаць на гэтае вечнае пытанне: «Кім ты хочаш стаць, калі вырасцеш?». Але не. У каледжы я думаў, што зразумеў сваё прызначэнне, калі змог адказаць на пытанне: «Які ты абраў профіль?». Не зусім. Я думаў, што, магчыма, я выявіў прызначэнне, калі знайшоў добрую працу. Затым я падумаў, што мне проста трэба атрымаць некалькі павышэнняў. Але і гэта не спрацавала».
Па словах Кука, менавіта вяртанне Стыва Джобса ў кампанію стала той падзеяй, якая змяніла ягонае жыццё:
«Да гэтага моманту я ніколі не сустракаў лідара з такiм захапленнем або кампаніі з такой яснай і пераканаўчай мэтай: служыць чалавецтву. Гэта было так проста. Служыць чалавецтву. І менавіта ў гэты момант, пасля 15 гадоў пошуку, нешта пстрыкнула. Я, нарэшце, адчуў сябе сумяшчальным. Сумяшчальным з кампаніяй, якая сабрала разам складаныя выклікі ў працы з больш высокай мэтай. Сумяшчальным з лідарам, які лічыў, што тэхналогія, якая яшчэ не існавала, можа змяніць свет, які наступіць заўтра. Сумяшчальным з самім сабой і сваёй уласнай глыбокай неабходнасцю служыць чамусьці большаму».
«Тэхналогія без чалавека немагчымая», — дадаў Цім. «Гэта iPhone, які дазваляе сляпому бегчы марафон. Гэта Apple Watch, якія папярэджваюць аб стане сэрца, перш чым здарыцца сардэчны прыступ. Гэта iPad, які дапамагае дзіцяці з аўтызмам падлучыцца да свайго свету. Карацей кажучы, гэта азначае, што тэхналогія напоўненая вашымі каштоўнасцямі, што робіць магчымым прагрэс для ўсіх».
Сваім самым важным і яскравым знаёмствам кіраўнік Apple назваў сваё знаёмства з папам Францішкам у 2016 годзе:
«Гэта чалавек, які выдаткаваў больш часу, супакойваючы пацярпелых у трушчобах, чым на кіраўнікоў дзяржаў. Гэта можа вас здзівіць, але ён ведаў неймаверную колькасць тэхналогій. Для мяне было відавочна, што ён вельмі шмат пра гэта падумаў. Пра магчымасці. Пра рызыкі. Пра маралі».
