У некаторых школах Менску і рэгіёнаў узьнікаюць пытаньні з бракам дапаможнай літаратуры па-беларуску. Часьцей за ўсё бацькі самастойна вырашаюць праблему.
Чытачы «Нашай Нівы» са Смалявічаў Іван ды Тацяна Грыгаровічы зьвярнуліся ў Рэдакцыю з наступнай праблемай. Іх сын навучаецца ў менскай гімназіі-каледжы мастацтваў імя І.Ахрэмчыка.
Ужо другі год ён вымушаны карыстацца дапаможнымі падручнікамі, выдадзенымі на расейскай мове. Гэта й дапаможнік па сусьветнай гісторыі і атлясы па геаграфіі. У мінулым годзе не было дапаможнікаў па матэматыцы на роднай мове, сёлета такая ж праблема ўзьнікла з дапаможнікам па фізыцы. Тацяна Грыгаровіч вырашала пытаньне самастойна, у адміністрацыю навучальнай установы не зьвярталася. Па яе словах, так робіць шмат хто зь іншых бацькоў – едуць па гарадзкіх кнігарнях ды шукаюць патрэбныя падручнікі.
Пэўныя праблемы з дапаможнікамі на роднай мове маюць і іншыя грамадзяне, чые дзеці навучаюцца ў беларускамоўных школах, альбо атрымліваюць адукацыю па індывідуальнай праграме, як, напрыклад, Янка Лапіцкі з Жодзіна, дзе не засталося школаў зь беларускай мовай навучаньня. Яго бацька Алесь кажа, што летась ім бракавала беларускамоўнага дапаможніка па інфарматыцы.
Перша- і другаклясьнікі беларускамоўных гімназій, якія вывучаюць ангельскую мову, вымушаныя купляць расейскамоўныя падручнікі.
Як паказвае прыклад адной са школаў Слонімскага раёну, пытаньні з адсутнасьцю дапаможнай літаратуры ўзьнікаюць ня толькі ў сталіцы. Настаўніца гісторыі Кацярына Межавец распавяла гісторыю пра недахоп падручнікаў па-беларуску па прадмеце «Чалавек і грамадзтва». Атлясаў па гісторыі, якую выкладала Кацярына, у іх не было ўвогуле — ні па-беларуску, ні па-расейску.
