Кіраўнік лукашэнкаўскага тэлебачання дзеліцца сваімі бачаннямі ідэальнага ўладкавання медыясферы.
Гарачы ўдзел у круглым стале пераканаў мяне, што новае заканадаўства пра СМІ не проста прыйшло на змену старому заканадаўству пра СМІ. Мы стаім на мяжы стварэння нечуванай ў гісторыі Беларусі сістэмы СМІ ў прынцыпе. У брытанскай версіі яна выглядае наступным чынам.
The Times чытаюць тыя, хто кіруе краінай. Daily Mirror чытаюць тыя, хто думае, што кіруюць краінай. The Guardian чытаюць людзі, якія думаюць, што менавіта яны мусяць кіраваць краінай. The Independent чытаюць тыя, хто не ведае, хто менавіта кіруе краінай, але перакананыя, што краіна кіруецца не так. Daily Mail чытаюць жонкі тых, хто кіруе краінай. Financial Times — людзі, якія валодаюць краінай. The Daily Express чытаюць людзі, якія мяркуюць, што краіна павінна кіравацца так, як кіравалася заўсёды. Daily Telegraph чытаюць людзі, якія думаюць, што гэта па-ранейшаму іх краіна. А чытачоў The Sun зусім не цікавіць, хто менавіта кіруе краінай, абы ў яе былі дастаткова вялікія сіські.
Ролі паміж нацыянальнымі выданнямі нашай краіны могуць размеркаваць тыя, хто думае, што кіруюць СМІ. Альбо тыя, хто думае, што ім прапанавана паўдзельнічаць у кіраванні СМІ. Задачка развязваецца за адзін вечар спосабам падстаноўкі. Плюс тэрміновы запуск самаакупнага агунанацыянальнага тэлеканалу, ідэалагічна блізкага фармату The Sun, як жыццёвая патрэба для нашай выспы стабільнасці.
