Здымак Уладзіміра Фралова.
Карэспандэнты Вестак ужо шмат разоў закраналі праблему вулічных шыльдаў, якія цягам апошніх гадоў усталёўваюцца на Глыбоччыне амаль выключна па-расейску. Гэтым наш раён адрозніваецца нават ад усходняй Беларусі, дзе дагэтуль на дарожных знаках дамінуе мова тытульнай нацыі. Але праблема не толькі ў мове. Асабліва рэжуць вока непісьменныя шыльды. Напрыклад, шыльда «Палявачэ» на чыгуначнай станцыі Палівачы, «ГлубокАе» замест «Глыбокае» (ці хаця б «Глубокое» маглі б напісаць, калі ўжо па-расейску) і інш.
А ў вёсцы Мосар, самай вялікай нашай турыстычнай атракцыі, паставілі шыльду, на якой грамацеі напісалі наступны перл — «Кастел Свенты Анны». Пытанне для лінгвістаў, на якой мове гэты надпіс?
Спецыяльна для нашых шыльда-мэйкераў, вось варыянты напісання гэтай фразы на трох мовах, якія яны, так бы мовіць, тут сумясцілі:
Па-беларуску: «Касцёл Святой Ганны»
Па-расейску: «Костёл Святой Анны»
Па-польску: «Kościół Świętej Anny».
