Качэўнік. Казахстан – ЗША, 2004, каляровы, 111 хв.
Жанр: Гістарычны эпас. Адзнака: 4 (з 10)
Казахстанская стужка «Качэўнік» да болю нагадвае «Анастасію Слуцкую» – толькі зь непараўнальна большым бюджэтам, амэрыканскімі прадусарамі й пракатным піяр-размахам.
Сярод прадусараў – Мілаш Форман, і, паглядзеўшы фільм, цяжка зразумець, што ён там робіць. Ёсьць і амэрыканскія акторы, сярод іх Марк Дакаскас – найлепшы.
Але карціна – назарбаеўскі ўра-патрыятычны кардон.
Сюжэт: мудры стары хавае ханскага сына ад джунгарскіх захопнікаў і выхоўвае. Малады хан Аблай мусіць аб’яднаць казаскія плямёны.
Сцэнарыст Рустам Ібрагімбэкаў яўна схалтурыў. Не пайшла стужцы на карысьць і чарада рэжысэраў: Сяргей Бадроў-старэйшы, Іван Пасэр, Талгат Тэменаў. Усё гэта нам знаёма.
Як і ў «Анастасіі», акторы ня граюць: становяцца ў позу. Як і ў «Анастасіі» найвыігрышнае – апэратарскія здымкі: казаскі стэп, аблокі ў чырвані, пясок.
Стваральнікам фільму хапіла розуму не запрашаць на карціну стрыптызэраў – і не скупіцца на піратэхнічныя эфэкты, а сцэна праезду Аблая праз стралкоў амаль галівудзкая.
Але ў фільме галоўнае – уступныя й заключныя цытаты з Назарбаева.
Па замове – і выкананьне.
Карціна – для патрыётаў-казахаў і прыхільнікаў Назарбаева.
