Традыцыйна побач з крыжом у гонар паўстанцаў 1831–34 гадоў, што ў вёсцы Парэчча Слонімскага раёна, мясцовыя актывісты і іх сябры з Гродна, Мінска, Кобрына ўсклалі кветкі, прамаўлялі, узгадвалі тых, хто паклаў свае жыцці за свабоду Беларусі, спявалі «Магутны Божа».
Наогул, ушанаванне паўстанцкай магілы адбывалася, як заўсёды, эмацыйна. Выступоўцы ўзгадвалі, што менавіта 18 чэрвеня нарадзіўся Міхал Валовіч, узгадалі і аб тым, што і жыццё сваё ён склаў на шыбеніцы ў Гродне, яго пакаралі па загаду губернатара
Яму было ўсяго 26 гадоў, і ён не мог жыць спакойна у Парыжы, калі яго радзіма была акупаваная чужынцамі.
Дагэтуль невядома, дзе ягоная магіла. Па адной з версій, яго пахавалі паўстанцы, па другой — цела выкупіла маці і пахавала побач з уніяцкай царквой у Парэччы, якую збудавалі Валовічы. На тым месцы, дзе яшчэ да 2003 года стаяў крыж.
У 2003 годзе праваслаўны святар, які прыехаў у прыход з Прыднястроўя, загадаў выкапаць крыж. Пазней яго адшукалі побач са Шчарай і паставілі на могілках.
Над магілай паўстанцаў сёння лунаў
