Учора ў віцебскі заапарк паступіў званок ад жыхаркі вёскі Грышаны Віцебскага раёна — яе маці,84-гадовая Алена Фёдараўна Лапухова, убачыла на сваім падвор’і невялікага, сантыметраў на 40–50, кракадзіла.
Дырэктар заапарка Аляксей Андрэйкаў, ветэрынар Ірына Арлова і наш фотакарэспандэнт Анатоль Кляшчук, не губляючы часу, выехалі па названым адрасе, каб забраць рэптылію ў заапарк. Анатоль Кляшчук паведамляе:
Спадзеючыся на сенсацыю, мы спяшаліся ў вёску за 12 кіламетраў ад Віцебска, прадумваючы, як будзем лавіць няпрошанага госця, якога бабулька накрыла тазікам, садзіць у прыхоплены мех, імчацца назад у заапарк. Але ледзь ступілі на падворак, зразумелі: ці то тут памылка, ці з нас пасмяяліся — у дзіцячай ванначцы плаваў пластмасавы, кітайскага вырабу,
— Цэлы дзень я тупала па двары і нічога не бачыла, а калі па полудні выйшла зноў, убачыла каля парога кракадзіла, падумала, што жывёла стамілася, і накрыла яе тазам. Пазваніла дачцэ, а тая, у сваю чаргу, у заапарк.Потым вырашыла паглядзець, ці не ўцёк гэты экзатычны прышэлец, прыпадняла тазік і ўбачыла, што кракадзіл не варушыцца і ў яго адкрытая пашча. Вырашыла, што ён памёр ці памірае, і кінула яго ў ванначку з вадою, бо ведаю, што кракадзілы плаваюць.
Пакуль да бабулькі не прыйшлі суседкі і не патлумачылі, старэйшая жыхарка Грышаноў верыла, што гэта была сапраўдная жывёла, а не цацка.
Алена Фёдараўна доўга выбачалася, што ўсё гэтак недарэчна атрымалася. Мы ж, памеркаваўшы, прыйшлі да высновы, што з бабулі пажартавалі вясковыя дзеці, бо адкуль на падворку знянацку з’явілася цацка — усе ўнукі і праўнукі яе ўжо вялікія і з цацкамі не гуляюць. На развітанне наш фотакар зрабіў фотаздымак грышаноўскага кракадзіла ў гаспадарскім тазіку са смелай і кемлівай гаспадыняй і супрацоўнікамі віцебскага заапарка.
