Пастырскі ліст біскупа Аляксандра Кашкевіча
Існуючая сітуацыя прадыктавала мне зьвярнуцца да вас з просьбай маліцца ў інтэнцыі сьвятароў і сясьцёр-законьніц, якія працуюць у нашай Дыяцэзіі. Гэта было выклікана адмовай з боку прадстаўнікоў дзяржаўнай улады даць дазвол на працу для сямі сьвятароў і пяці законных сясьцёр з Польшчы у 2007 годзе.
Дзякую вам за сьведчаньне малітоўнага адзінства і дзейснага клопату пра вашых пастыраў. Аднак надалей патрэбная падтрымка з вашага боку, асабліва ў бягучы момант, памятаючы пра тое, што мы складаем адно ў Хрысьце.
Я зьвяртаюся да вас у сувязі зь лістом, атрыманым 2 сьнежня з Савету Міністраў. Ліст гэты падпісаны Леанідам Паўлавічам Гулякам, упаўнаважаным у справах рэлігій і нацыянальнасьцяў, і зьяўляецца адказам на просьбу тысяч вернікаў, якія зьвярнуліся да ўладаў з просьбай перагледзець рашэньне адносна рэгістрацыі сьвятароў і законных сясьцёр з Польшчы, якія працуюць у нашай Дыяцэзіі. Як Біскуп Гарадзенскай Дыяцэзіі і Старшыня Канфэрэнцыі Каталіцкіх Біскупаў Беларусі, я некалькі разоў асабіста зьвяртаўся да ўладаў з просьбай адклікаць рашэньне.
Двойчы езьдзіў у Менск і разам зь біскупам Антоніем Дзям’янкам і біскупам Уладзіславам Блінам размаўляў на гэтую тэму з упаўнаважаным у справах рэлігій і нацыянальнасьцяў.
Да сёньняшняга дня -- 5 сьнежня -- чакаю адказу на ліст, скіраваны мною ў Адміністрацыю прэзыдэнта Рэспублікі Беларусі. Нягледзячы на ўсе нашыя намаганьні атрымаць станоўчы адказ на просьбу, Камітэт у справах рэлігій і нацыянальнасцяў пры Савеце Міністраў пакінуў сваё рашэньне ў сіле: да канца сьнежня сьвятары і законныя сёстры, якія не атрымалі дазволу на рэгістрацыю, павінны будуць пакінуць месца сваёй працы і выехаць зь Беларусі. У тым жа лісьце Савет Міністраў, цытуючы закон Рэспублікі Беларусі, прапануе мне як біскупу, адказнаму за Гарадзенскую Дыяцэзію, магчымасьць запрашаць іншых сьвятароў з Польшчы. У сувязі з такім рашэньнем і прапановай я выказваю свой смутак і пратэст.
Улада ў Касьцёле, згодна з правам Усеагульнага Касьцёлу, належыць біскупу. Заканадаўства нашай краіны таксама пакідае дыяцэзіяльнаму біскупу свабоду выбару пры запрашэньні на працу грамадзянаў іншых краін.
Таму зьнешняе ўмяшаньне ў правамоцную дзейнасьць дыяцэзіяльнага біскупа зьяўляецца парушэньнем права і парушэньнем свабоды Касьцёлу. Яшчэ ў чэрвені я падаў уладам сьпіс сьвятароў і законных сясьцёр, якія застануцца працаваць у нашай Дыяцэзіі ў 2007 годзе і гэтым выказаў усім ім свой пастырскі давер. Ня бачу прычыны, на якой належала б гэты давер адклікаць. Сьвятарам і сёстрам, якім адмовілі ў праве на працу, улады таксама не паведамілі прычынаў адмовы, якія б супярэчылі заканадаўству нашай краіны.
Я прашу ўсіх Вас, Шаноўныя Сьвятары, законныя Сёстры і Ўзьлюбленыя Дыяцэзіяне, працягваць маліцца. Таксама прашу вас, каб сваю малітоўную салідарнасьць з вашым біскупам, сьвятарамі і законнымі сёстрамі вы пашырылі для станоўчага вырашэньня справы будоўлі касьцёлаў у новых мікрараёнах нашых гарадоў. Свабода Касьцёлу мае свае карані ў збаўчай місіі Езуса Хрыста, а ў заканадаўстве замацавана з погляду на непазбыўнае права людзкой асобы.
Мы ня можам занядбаць місію, даручаную Касьцёлу. Мы жывём таксама ў краіне, якая гарантуе свабоду асобы і ня трацім надзеі, што яна будзе шанавацца.
3 малітвай і пастырскім бласлаўленнем
?
Глядзі яшчэ:
Біскуп Кашкевіч рэзка крытыкуе беларускія ўлады
