Можаце мяне лаяць, але я супраць таго, што з гэтага часу пешаходы датуюць са сваёй кішэні паездкі аўтааматараў.
Дэвальвацыя – ні для каго не сакрэт.
Бензін як тавар, цалкам выраблены з імпартнай сыравіны, за тры апошнія месяцы быў павінен падаражаць мінімум удвая нават з улікам ранейшага сабекошту перапрацоўкі на беларускіх НПЗ.Але гэтага не адбылося: падаражэнне паліва ў параўнанні з дэвальвацыяй нязначнае, а зараз яшчэ і цэны павернутыя назад. Купляем даражэй – прадаём танней. Камерцыя наадварот.
Але, можа, у гэтым ёсць глыбінны сацыяльны сэнс? Таксама няма.
Чым больш я езджу на сваім аўтамабілі – тым больш дзяржава даплочвае мне за кожны літр бензіну, тым большую датацыю я атрымліваю.Але грошы ў дзяржбюджэце не бяруцца з паветра. Значыць, для датавання паліва будуць падрэзаны нейкія іншыя выдаткі.
Магчыма, на датацыі пойдзе новы крэдыт ЕўрАзЭС. Вось, аказваецца, навошта мы яго бяром.
Тое ж датычыць любых датацый. Чым часцей я купляю сабе дарагія імпартныя лекі ў аптэцы, набытыя за валюту, афіцыйна купленую па курсе Нацбанка, тым большыя датацыі ад дзяржавы я атрымліваю. А вясковая бабуля, якая купляе танныя беларускія лекі, датацый не атрымлівае і плаціць па поўнай праграме.
Такім чынам, датацыі – фінансаванне багатых за кошт бедных. Вось чаму ў іншых дзяржавах (нават у Расіі) даўно пайшлі па шляху адрасных сацыяльных выплат тым, хто ў іх сапраўды мае патрэбу.
Дык пра якую сацыяльна арыентаваную дзяржаву мы казалі?..