У сядзібе Агінскага, што ў Смаргонскім раёне Гродзенскай воблакці, “з нуля” адновяць крыло палаца і пабудуюць газавую кацельню.
Рэканструкцыя распачалася ў маі. За месяц будаўнікі зрабілі фундамент пад крыло палаца. Генеральны падрадчык – будаўніча-мантажны трэст №41. Субпадрадчык – ААТ “Белрэстаўрацыя”. Па словах галоўнага інжынера “Белрэстаўрацыі” Уладзіміра Змушко, прадпрыемства будзе выконваць сталярныя работы.
Рэканструкцыя павінна завяршыцца ў 2012 годзе. За 2011 год запланавана аднавіць крыло палаца, прыбудаваць да яго газавую кацельню. Аўтаномнае ацяпленне дазволіць зімой працаваць унутры палаца.
Краязнаўца, даследчык жыцця Міхала Клеафаса Агінскага, старшы навуковы супрацоўнік музея ў Залессі Сяргей Верамейчык расказаў, што ў адноўленым крыле палаца будзе цяпліца.
Праект фінансуецца з рэспубліканскага і абласнога бюджэтаў. Плануецца не толькі аднавіць палац Агінскага, але і добраўпарадкаваць тэрыторыю каля яго. Грошы на добраўпарадкаванне паркавай зоны пакуль што не выдзеленыя.
На думку Сяргея Верамейчыка, найбольшай увагі патрабуе цэнтральная частка з калонамі, якая без умацавання можа заваліцца.
Цяперашняя рэстаўрацыя – другая ў найноўшай гісторыі Беларусі. Па словах Сяргея Верамейчыка, першая спроба была зробленая ў 90-х гадах ХХ стагоддзя. Тады адрэстаўравалі каплічку, памянялі дахі, сталярку, узвялі млын і аднавілі альтанку Амеліі. З таго часу палац стаяў на кансервацыі.
***
Сядзіба Агінскага складаецца з палаца, капліцы, парку, афіцыны (надворная пабудова) і гаспадарчых пабудоў. З’яўляецца помнікам архітэктуры класіцызму і садова-паркавага мастацтва. Родавы маёнтак Агінскіх з першай паловы XVIII стагоддзя, калі гэту маёмасць набыў Марцыян Агінскі (1672-1750), кашталян, а затым віцебскі ваявода, прадзед Міхала Клеафаса Агінскага. Міхал Клеафас Агінскі (1765-1833) пасяліўся ў Залессі ў 1802 годзе. Ён меркаваў пасяліцца ў Залессі назаўсёды, таму, адразу як прыехаў, пачаў рамонт і перабудову сядзібы, рэарганізацыю яе ў новы палацава-паркавы ансамбль. Да 1815 года работы былі ў асноўным завершаныя. Дзякуючы малюнкам Леанарда Ходзькі, можна сцвярджаць, што яна прастаяла без вялікіх зменаў да міжваеннага перыяду. Гэта таксама пацвярджае малюнак Напалеона Орды, зроблены каля 1877 года, а таксама фатаграфіі 1914 і 1939 гадоў.
