хваліць немцаў, а таксама прапануе шляхі выхаду з крызісу.
Былы намеснік кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта, а сёння намеснік старшыні Камітэта дзяржкантролю Леанід Анфімаў 27 ліпеня выступіў у газеце «Советская Белоруссія» з праграмным артыкулам «Вытокі і ўрокі».
Беларускі чыноўнік паспрабаваў даць адказы, чаму сусветная эканоміка апынулася ў крызісе, ці ёсць шляхі выхаду з яго, якую ён бачыць будучае размеркаванне сілаў у свеце, які лёс чакае Злучаныя Штаты Амерыкі. Па словах Анфімава, за гэты матэрыял ён хацеў узяцца яшчэ паўтара года таму, але захацеў, каб «жарсці ўлягліся».
Анфімаў мяркуе, што крызіс, які пачаўся ў 2009 годзе, будзе мець нашмат большыя наступствы, чым былі ў папярэдніх. «Аналітыкі шукаюць яго першапрычыну толькі ў эканоміцы. Магчыма, гэта для некага выгадна перавесці стрэлкі на эканоміку, ставячы ў віну ўсіх бед іпатэчны крызіс ў ЗША, спекулятыўныя аперацыі на фондавых біржах, бяздонную трату аграмадных фінансавых рэсурсаў, атрыманых ад продажу энергарэсурсаў. Але гэта стала толькі іскрай», — піша Анфімаў.
Ён мяркуе, што да 2008 года сусветная эканоміка ішла на пад’ём, асабліва за кошт «дынамічных эканомік Кітая,
«Супярэчнасці паміж самімі Штатамі і інтарэсамі глабальнай эканомікі, менавіта яны ляжаць у аснове крызісных праяваў усёй планетарнай эканомікі, што зараджаюцца цяпер», — мяркуе Анфімаў.
Далей прыводзіцца некалькі прыкладаў таго, чаму амерыканская эканоміка апынулася ў яме. Анфімаў піша пра ЗША, а чытаецца нібыта пра Беларусь.Асабліва, калі замяніць даляры на рублі.
«Лішак даляравай масы з раўнаважнай сістэмы «Тавар — Грошы — Тавар» выплюхнуў на фінансавыя рынкі… Грандыёзныя будаўнічыя праекты, жыллёвы бум пацягнулі за сабой развіццё спадарожных галін… [Эканоміка] патрабавала пастаяннага паджыўлення ва ўсё большых памерах той самай валюты», — пішацца ў артыкуле. Няясна, ці аўтар валодае дакладнымі звесткамі пра эмісію даляра, але вынікі эмісіі рубля ўжо цяпер навідавоку.
Аўтар заклікае сусветную супольнасць «не дапусціць палітычны і эканамічны катаклізм планетарнага маштабу, які выкліча падзенне Амерыкі. Захад гэтай імперыі ўжо пачаўся», — мяркуе чыноўнік.
Для Анфімава відавочна, што ўсе негатыўныя тэндэнцыі ідуць з ЗША. А ў процівагу ставіцца азіяцкі аўтарытарны капіталізм кітайскага кшталту.
Рэзервы чыноўнік прапаноўвае шукаць у «Афрыцы, Індыі, Пакістане, Афганістане, Лацінскай Амерыцы. Менавіта праз актывізацыю попыту там змогуць забяспечыць як мінімум на сто гадоў дынамічны эканамічны рост ва ўсім свеце».
Крытыкуючы Амерыку, аўтар тым не менш знаходзіць добрыя словы для немцаў — «нацыя, якая ўмее не толькі працаваць, але і думаць на трыццаць хадоў наперад».
Усё, за што ён хваліць немцаў, уласціва і амерыканцам. Але Анфімаў гэтага не бачыць. Гэтая нацыя стварыла механізмы, унікальна спрыяльныя інавацыям і вынаходніцтву. Гэта краіна, якая шляхам дэмакратычнай канкурэнцыі на ўсіх узроўнях гадуе эліту, здольную «думаць наперад" -- справа не ў генах ці хітрасці, а ў механізме сталага спаборніцтва і адбору. Але галоўнае, у масе сваёй, гэта надзвычай працавіты народ. Напрыклад, адпачынкі ў ЗША складаюць 5–10 дзён, гэта пры ўмове, што ты адпрацаваў не менш пяці гадоў.
Амерыканскі даляр таксама стаў сусветнай валютай не ў выніку нейкай масонскай змовы, а з прычыны высокай эфектыўнасці амерыканскай эканомікі, якая доўгі час дамінавала ў свеце і дагэтуль застаецца найбольшай.
Так, немцы шмат у чым падобныя да амерыканцаў у сваім стаўленні да працы. Пенсійны ўзрост у Германіі
Ідэалагічная зададзенасць Анфімава найбольш выяўляюцца ў гэтай недаацэнцы амерыканцаў. Так яго навучылі ў 70-я: сацыялізм пераможа капіталізм, бо так напісаў Маркс.
Анфімаў параўноўвае ЗША з Рымскай імперыяй, Персіяй, Залатой Ардой,Ён прыходзіць да вываду, што «звяржэнне ЗША з вяршыні сусветнага палітычнага Алімпа вырашана аб’ектыўным ходам сусветнай гісторыі».Аўстра-Венгрыяй , Велікабрытаніяй пачатку XX ст. Пра СССР ён сціпла змоўчвае.
Выхад з сённяшняй сітуацыі бачыцца таксама ў тым «павінна прыйсці новая агульнасусветная рэзервная валюта, выведзеная за рамкі палітычнай кан’юнктуры».
Напрыканцы артыкула Анфімаў робіць не зусім ясную рэпліку. «Можа, не з «іншадумствам» ваяваць, а там пашукаць месца для прыкладання намаганняў». Магчыма, яна скіравана Еўрасаюзу.
Анфімаў — гэта не апошні чалавек у беларускай вертыкалі. Кажуць, што менавіта з ім любіў вудзіць рыбу Аляксандр Лукашэнка. Працуючы ў Адміністрацыі прэзідэнта, ён меў уплыў на прыняцце многіх рашэнняў. Менавіта ён быў аўтарам эканамічнай палітыкі беларускіх уладаў у 2006-2010.
* * *
Леанід Анфімаў нарадзіўся ў 1954 годзе ў вёсцы Сіма Юр’Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1977), Наргас (1988). Працаваў інструктарамеў-Польскага раёна Уладзімірскай вобласці (Расія).
