Маці Уладзіслава Кавалёва дабіваецца асабістай сустрэчы з Лукашэнкам
Яна перадала ў Адміністрацыю прэзідэнта прашэнне аб памілаванні сына.
Сёння а 12.20 маці Уладзіслава Кавалёва, асуджанага за суўдзел у здзяйсненні тэракта ў мінскім метро да смяротнай кары, падала на імя Аляксандра Лукашэнкі прашэнне аб памілаванні. Спадарыня Кавалёва звяртаецца да Лукашэнкі як да бацькі і просіць захаваць жыццё яе сыну, «бо толькі Бог мае права адбіраць жыццё».
Яе прашэнне прынялі. Выйшаўшы з Адміністрацыі прэзідэнта, маці Кавалёва паведаміла журналістам, што будзе прасіць пра асабістую сустрэчу з Лукашэнкам.
Тэкст звароту
«Я, Любоў Кавалёва, мама асуджанага на смерць Уладзіслава Кавалёва, звяртаюся да Вас як да кіраўніка дзяржавы, гаранта канстытуцыі і бацькі трох дзяцей з просьбай аб памілаванні майго адзінага сына.
Аляксандр Рыгоравіч! Я адна выхоўвала сына і дачку, ніхто і ніколі не мог мяне папракнуць у тым, што я недастойна выхавала сваіх дзяцей. Мой сын рос на прыкладзе свайго дзеда — Кавалёва Вячаслава Міхайлавіча, які з 14 год пайшоў у партызаны і прайшоў усю вайну.
Улад — звычайны хлопец, любячы сын, верны сябар, сумленны рабочы. Ён не мог здзейніць тое жахлівае злачынства, за якое яго асудзілі.
Аляксандр Рыгоравіч! Вы як ніхто ведаеце, як цяжка кіраваць краінай і захоўваць спакой у вялікай сям’і. Але мудры бацька не толькі карае, але праяўляе міласэрнасць, дзякуючы чаму сям’я і далей сядзіць за агульным сталом і шануе бацьку.
Аляксандр Рыгоравіч! Я бачу ў Вас абаронцу хрысціянскай маралі, згодна з якой толькі Бог дае жыццё, і толькі ён яго можа адняць. Не ацэньваючы вырак суда ў дачыненні да майго сына, я прашу вас згадаць, што ў гісторыі Беларусі былі выпадкі, калі невінаватых прысуджвалі да расстрэла і толькі праз некалькі гадоў знаходзілі сапраўднага злачынцу. Калі ласка, увядзіце мараторый на смяротнае пакаранне ў Рэспубліцы Беларусь, пакажыце, што наша краіна цывілізаваная краіна.
Малю вас: ратуйце майго сына. Вы — адзіны, хто можа гэта зрабіць.
1 снежня 2011 г."
Зараз Любоў Кавалёва ідзе ў Вярхоўны суд прасіць аб спатканні з сынам.
Каментары