«У сувязі з крызісам традыцыйнага краязнаўства, якое звялося да перапісвання даўно вядомых з літаратуры звестак… паўстае неабходнасць даследавання мясцовай гісторыі з апорай на першакрыніцы і выкарыстаннем навуковага апарату і падыходаў. Такі напрамак, усё больш папулярны ў апошні час, вызначаецца як «лакальная гісторыя», — піша
У першым выпуску выдання, большасць матэрыялаў прысвечана гісторыі Новага часу. Тэрытарыяльна гістарычныя артыкулы і апублікаваныя архіўныя крыніцы адносяцца да гісторыі Стаўбцоўшчыны.
Рэдакцыя заахвочвае таксама публікаваць матэрыялы з іншых рэгіёнаў Панямоння — Карэліцкага, Уздзенскага, Дзяржынскага, Валожынскага з Івянцом і часткова навагрудскага з Любчай раёнаў.
Гісторык Андрэй Латушкін у сваім артыкуле вызначае дакладную дату заснавання Стоўбцаў,
Дзмітрый Крывашэеў піша пра тое, як Радзівілы гаспадарылі ў Налібоцкай пушчы,Сяргей Грунтоў апісвае каталіцкія могілкі мястэчка Новы Свержань, даючы фота найцікавейшых надмагілляў і спіс выбраных эпітафій, а Зміцер Віцько і Яніна Пушкіна даследуюць мікратапаніміку вёскі Аталезь і ваколіцаў.
Друкуецца шэраг цікавых архіўных дакументаў — перапіска Радзівілаў часоў Вялікай Паўночнай вайны, рэвізія пушчаў, галерэя старых фота Стоўбцаў.
Альманах выйшаў накладам 299 асобнікаў, ён ёсць у кнігарнях і ў незалежных распаўсюднікаў.
Зацікаўленым гісторыяй Стаўбцоўшчыны варта парупіцца, каб здабыць яго.
