Міклаш Харашці, прадстаўнік АБСЭ па пытаньнях свабоды СМІ, раскрытыкаваў беларускі Закон аб друку, сьцьвярджаючы, што патрабаваньне аб перарэгістрацыі выданьняў прыводзіць да адвольнасьці інтэрпрэтацыі яго. Свае заўвагі Харашці выклаў у дакладзе “Рэгістрацыя сродкаў масавай інфармацыі ў рэгіёне АБСЭ”, які прэзэнтуецца на сайце арганізацыі.
Харашці паддаў крытыцы патрабаваньне артыкула 11 закону, паводле якога зьмена ўстаноўчых зьвестак або назвы выданьня, або два рашэньні дзяржаўных ворганаў на працягу аднаго году аб спыненьні дзеяньня выданьня — цягнуць за сабою неабходнасьць перарэгістрацыі, паведамляе “Радыё Рацыя”.
— СМІ павінны ня проста прадставіць зьмененыя зьвесткі для іх абнаўленьня, — сьцьвярджае Харашці ў дакладзе, — ад іх патрабуецца паўтор усяго працэсу рэгістрацыі, які можа доўжыцца месяц, і на працягу гэтага часу яны ня маюць права выходзіць з друку.
Як прыклад адвольнасьці інтэрпрэтацыі закону, Харашці прывёў сытуацыю з 2005 году, калі прэзыдэнт забараніў у назвах неафіцыйных выданьня ўжываць слова „беларускі”. Прывяло гэта да перарэгістрацыі многіх выданьняў:
— Варта адзначыць, — сказаў Харашці, — што гэтыя патрабаваньні прывялі да перарэгістрацыі толькі недзяржаўных выданьняў.
Адвольнасьць патрабаваньняў аб перарэгістрацыі, паводле Харашці, складае рэальную пагрозу крытычна настроеным СМІ:
— Гэтая пагроза становіцца асабліва сур’ёзнай у пэрыяд буйных грамадзкіх падзеяў, такіх як усеагульныя выбары, — сказаў спэцыяліст АБСЭ.
На думку Харашці, магчымасьць адмовы ў рэгістрацыі выданьня на аснове яго зьместу трэба адмяніць. Патрабаваньні або абмежаваньні ў сфэры зьместу выданьняў павінны рэгулявацца агульнымі заканадаўчымі палажэньнямі і не павінны яны служыць падставай для адмовы ў рэгістрацыі.
