Дзень добры, Аксана!
Мяне завуць Максім. Гэта я ўчора Вас адвёў убок ля інтэрната БНТУ, каб распавесці некалькі рэчаў пра выбары. Як высветлілася, я адзіны з групы не прагаласаваў. Сёння да мяне падыходзіць куратарка групы. І тут пачынаецца самае цікавае:
— Максім, — кажа яна мне, — ты адзіны, хто не прагаласаваў з групы…
— І што? — пытаю.
— Добра… Табе ў гэтым семестры здаваць мне курсавую і экзамен, разумееш?
Як бы гэта ні было зневажальным, але я пайшоў на гэты дзёўбаны выбарчы ўчастак… Усё шляхам шантажу і запалохванняў у нас робіцца. Я разумею, што гэта не яе капрыз, яна проста «пешка», якой кіруюць з дэканата. Але ўсё роўна вельмі непрыемна.
Дзякуй! Распавядайце пра гэта, выкрывайце гэтых чарвякоў, каб усе пра гэта ведалі! Дзякуй Вам!
І яшчэ… Нашай выхавальніцы ўжо «ўляцела» за Ваш рэпартаж! Які ж я быў шчаслівы, калі бачыў яе сёння злую!
