Чкалаўская выбарчая акруга, участак № 203, час 19.40, застаецца 20 хвілін, і я — адзіны электарат у гэтым памяшканні. Распісваюся за бюлетэнь і проста фатаграфую на мабільнік, хто ў маім доме ўжо выбраў сабе дэпутата. Сачыце за рукамі.
Вось першая «хатняя» старонка — два дзясяткі прозвішчаў і… адзін (!) подпіс аб атрыманні выбарчага бюлетэня.
 |
Маё прозвішча на другой старонцы — там яшчэ 21 прозвішча, а я другі (!), хто зрабіў гэта сёння. За 20 хвілін да заканчэння галасавання, ага. Яшчэ трое суседзяў — датэрмінова ў суботу.
 |
Разам нас шасцёра з 42 жыхароў. І 20 хвілін. Цуд здарыцца…
Паводле гэтых фота, яўка на парламенцкіх выбарах у маім доме склала… 14,2%! Такое наогул бывае?! Праўда, гэта не ўвесь дом, але паўтара пад’езда з трох. І тут я дом свой запаважаў! Асаблівы ж дом! Мой дом не супадае з раёнам, горадам і краінай у цэлым.
Вось вам вынікі народнага выбару на маім выбарчым участку № 93: прагаласавалі 1208 чалавек з 2092 выбаршчыкаў (гэта 57,7%).
 |
Што цалкам адпавядае яўцы ў Чкалаўскай выбарчай акрузе (58,9%), адпавядае яўцы ў Мінску (59,2%) і катэгарычна не адпавядае майму дзіўнаму дому.
Цяпер уявіце, за хвіліну да заканчэння выбараў на кожным выбарчым участку адной акругі фатаграфуем колькасць тых, хто прагаласаваў… Зрэшты, гэта занадта лёгка.
