Андранiк Антанян
Такая радасьць!
Дзяўчынка на павадку
Сабачку вядзе.
Усяго чыхнуў
у пустым пакоi. А
рэха тут як тут.
Вось-вось лiне
дождж. Дык ляцi, матылёк,
пад мой парасон.
Здароў, бясконцасьць!
Слухаю радыё ды
чакаю жонку.
Сьпёка, а ўспомнiш
пра зiму. Чырвоныя
гронкi рабiнаў.
Задушны вечар.
Дзесь побач каркнуў крумкач
Няма спакою.
Простым алоўкам
на аркушыку ў кратку
малюю елку.
Выйшаў на ганак.
Кап... кап... — кроплi са страхi.
Учорашнi дождж.
Скача варона
з галiнкi на галiнку
Падаюць лiсты.
0
0
0
0
0
0
