Пазытывы
Пераважна дзеля спадарыняў
Жыў некалі ў нашым мястэчку Антоні Троцкі. Як палякі будавалі грэблю, дык ён у іх працаваў. А потым за дзеўку зламаў пану інжынэру сківіцу і ў нейкі спосаб уцёк у Амэрыку. То ён мог зьесьці за раз вялікіх бліноў бульбяных сем мазаных і сем нямазаных.
Яно, канечне, у тую Амэрыку сунуцца ўсё болей людзі зухаватыя і працавітыя, якія і пад’есьці могуць някепска. Дзеля таго гэнам бачым вялікае багацьце і вялікі адсотак таўстуноў сярод насельніцтва.
Мы, якія засталіся, красьці баімся, рабіць лянуемся і прасіць ня надта сьмелыя. Есьці ж мусім, бо заўсёды хочацца. Таму атлушчэньне назіраецца амаль утрая меншае, чымся за акіянам, нейкіх 12 адсоткаў, дык і тое дзеля старых кабетаў.
Мужчыны больш падцягнутыя, залішне тлусты толькі кожны дваццаты. Ды і паспрабуй ты раздабрэць, калі сярэдні наш «арол» выпальвае 13 цыгарэтаў за дзень і выпівае замест «Гербалайфу» літар чагосьці накшталт «Крыжачку». Дзеля такога напружанага жыцьця ва ўзросьце росквіту (40-49 гадоў) кожны шосты штогод трапляе ў шпіталь. І так на працягу апошніх сарака гадоў... Пэўныя мэтодыкі дазваляюць нават убачыць тэндэнцыю здрабненьня і прадбачыць сэлектарную нараду па мужчынагадоўлі.
Хто будзе монстра-НАТА ад сінявокай прыгажуні адганяць? Непакояцца партыя і ўрад, кожную ноч сьвецяцца золатам вокны ЦК на К.Маркса 39. І таму народу ўжо дадзеныя новыя ўзорныя «Групавыя наборы прадуктаў харчаваньня дзеля розных групаў насельніцтва Рэспублікі Беларусь кг/год (брута)».
Мужчына ва ўзросьце ваяра (30-39 гадоў), які штодня рыхтуецца да змаганьня, мусіць мець штодзённа: паўбулкі хлеба, чатыры бульбіны, паўкілі морквы, буракоў і капусты, дзевяць жменяў ягад, паўфунты мяса (а ў сьвяты -– фунт), па сярэдняй рыбінцы (у посны дзень), яйко (празь дзень, а на Вялікдзень — колькі зьесьць) і канечне розных малочных прадуктаў — кілю на дзень. Карацей, з разьліку дзесяць фунтаў харчоў на дзень.
Калі да змаганьня не рыхтуецца і мае нізкі КФА (каэфіцыент фізычнай актыўнасьці), норму харчаваньня трэба зьнізіць удвая.
Да гэтых бы рацыянальных нормаў такую ж самую рацыянальную ідэалёгію дзеля нашай волатаўскай нацыі. То не было б эміграцыі, а тыя, што толькі хочуць уцячы, ды ня могуць, не хадзілі б угнуўшыся як сьвіны тата, ды на жанок не раўлі б як прэзыдэнт на сваіх «губэрнатараў».
Тым часам сярэдні рост жанчын-беларусак няўхільна павялічваецца. І гэта робіць нацыю шчасьлівай.
Міхал Залескі
