***
Мікалай Карняйчук: Якая дынаміка попыту ў Беларусі на ліцэнзійнае праграмнае забеспячэнне кампаніі Microsoft?
Валерый Ланавенка: Мы цалкам задаволеныя тэмпамі развіцця бізнэсу ў Беларусі. У параўнанні з мінулым годам аб’ёмы продажаў нашых беларускіх партнёраў падвоіліся. Для параўнання: еўрапейскі рынак расце тэмпамі прыкладна ў 10‑15% штогод. Таму можна сказаць, што ў Беларусі мы бачым надзвычайную цікавасць да прадукцыі Microsoft.
Што датычыцца Windows Vista, попыт на яе мы бачым у асноўным у сферы хатніх спажыўцоў. Сёння ў Беларусі карпаратыўныя кліенты даволі стрымана ставяцца да гэтага прадукту, але я думаю, што гэта пытанне часу. Пасля таго, як пройдзе пачатковая стадыя тэставання на інфраструктуры карпарацый, попыт на Windows Vista будзе досыць высокі і там.
Мікалай Карняйчук: Хто з’яўляецца самымі буйнымі кліентамі Microsoft у Беларусі?
Валерый Ланавенка: Гэта шэраг буйных прадпрыемстваў у банкаўскай сферы і ў галіне тэлекамунікацый, якія выяўляюць цікавасць да будавання больш сур’ёзнай, інтэграванай інфраструктуры сваіх камп’ютарных сістэм.
Мікалай Карняйчук: Ці плануе Microsoft дадатковае стымуляванне беларускага рынку? У якім стане, напрыклад, працэс адаптацыі Windows для беларускамоўных карыстальнікаў?
Валерый Ланавенка: Пасля кансультацый з шэрагам дзяржаўных устаноў, а таксама з нашымі партнёрамі мы бачым, што попыт на беларускамоўны варыянт нашых прадуктаў будзе невысокі.
Microsoft — камерцыйная кампанія. Калі мы прымаем рашэнні па лакалізацыі нашых прадуктаў, мы арыентуемся на спажыўцоў. Праект, пра які вы кажаце, напэўна, будзе развівацца, але не ў тыя тэрміны, якія мы першапачаткова планавалі.
Мікалай Карняйчук: У Інтэрнэце ёсць інфармацыя, што ў 2000 годзе паміж кампаніяй Microsoft і ўрадам Беларусі было падпісанае пагадненне, якое прадугледжвала набыццё органамі дзяржаўнай улады краіны ліцэнзійнага праграмнага забеспячэння. Ці сапраўды былі такія пагадненні?
Валерый Ланавенка: Выкарыстанне ліцэнзійнага праграмнага забеспячэння — гэта патрабаванне заканадаўства. Таму аніякіх дадатковых пагадненняў паміж уладальнікам правоў і дзяржавай у гэтым выпадку не патрабуецца.
З іншага боку, я вельмі рады, што ўрад Беларусі зацвердзіў апошнім часам некалькі пастаноў, якія рэгулююць гэтую галіну і, у прыватнасці, ускладаюць на кіраўнікоў прадпрыемстваў персанальную адказнасць за карыстанне неліцэнзійным ПЗ. Гэта, на маю думку, прагрэсіўны крок, які набліжае Беларусь да Еўрапейскага саюза і да нормаў, прынятых ва ўсім свеце.
Мікалай Карняйчук: Як бы Вы ацанілі ўзровень камп’ютарнага пірацтва ў Беларусі?
Валерый Ланавенка: Microsoft не займаецца ацэнкай узроўню неліцэнзійнага праграмнага забеспячэння. Гэтым займаюцца іншыя кампаніі, такія, напрыклад, як IDC. Шкада, але апошнім часам Беларусь не трапляла ў спіс краін, дзе праводзяцца такія даследаванні, таму сітуацыю ацаніць даволі складана. Але я ўжо адзначаў надзвычайную цікавасць да нашага ліцэнзійнага ПЗ у Беларусі і часткова звязваем гэта са змяненнем стаўлення беларусаў да інтэлектуальнай уласнасці.
У мінулым годзе ўзровень пірацтва ў Расіі кампаніяй IDC быў ацэнены ў 85%. Мне складана казаць, вышэй ці ніжэй гэтая лічба ў Беларусі, але дыяпазон прыкладна той самы.
Мікалай Карняйчук: Ці праўда, што складаная сітуацыя з абаронай інтэлектуальнай уласнасці ў Беларусі з’яўляецца асноўным бар’ерам на шляху адкрыцця прадстаўніцтва Microsoft у нашай краіне?
Валерый Ланавенка: Пры адкрыцці прадстаўніцтва мы кіруемся шэрагам фактараў. Ахова інтэлектуальнай уласнасці і аўтарскіх правоў, безумоўна, важны кампанент і грае сваю ролю, але гэта толькі адзін з такіх фактараў.
Да таго ж, у любым сваім рашэнні мы кіруемся інтарэсамі акцыянераў. Сёння мы не бачым неабходнасці ў адкрыцці асобнага прадстаўніцтва ў Беларусі, але сітуацыя можа змяніцца ў любы час.
