нацыяналізацыя
Беларусы абвастраюць сытуацыю
Вышэйшы гаспадарчы суд адмяніў рэгістрацыю прыватнага ўнітарнага прадпрыемства “Захад-Транснафтапрадукт”. Празь яго ішоў на Захад экспарт большай часткі расейскай нафты. Належала яно праз пасярэдніка расейскай кампаніі “Транснафтапрадукт”.
Расея палічыла адмену рэгістацыі парушэньнем права ўласнасьці на аб’екты магістральнага нафтапрадуктаправоду “Самара—Заходні кірунак”, што належаць ёй у адпаведнасьці зь Бішкецкімі пагадненьнямі 1992 г. МЗС Расеі назваў дзеяньні беларускага боку незаконнымі. Аднак нават прадстаўнік гэтага ведамства прызнаў, што няма ўсіх юрыдычных дакумэнтаў, якія б замацоўвалі права ўласнасьці Расеі на гэты нафтапрадуктаправод.
Амаль 10 гадоў пасьля падпісаньня Бішкецкага пагадненьня Беларусь мірылася з тым, што па яе тэрыторыі праходзяць замежныя трубаправоды, ад якіх яна не атрымлівае вялікага зыску (паводле ацэнкі канцэрну “Белнафтахім”, ён мог бы скласьці 20—25 млн. даляраў у год). Цяпер у беларускі бюджэт трапляюць толькі падатковыя паступленьні — каля 5 мільёнаў. Аднак Беларусь і не прызнавала, што “нафтавыя трубы” зьяўляюцца расейскай уласнасьцю. Правы на трубаправоды не былі аформленыя ніводнаю дамоваю між краінамі. Такая няпэўнасьць не магла цягнуцца вечна. Зрэшты, чаму ж не? Калі на тое “палітычная воля”, падвешаны стан можа расьцягнуцца на доўгія гады.
Затое ў выпадку далейшай эскаляцыі канфлікту з Расеяй Лукашэнка можа павялічыць тарыфы на транспартаваньне нафты празь Беларусь, якія цяпер надзвычай выгадныя для Расеі. Беларуская грамадзкая думка да такога павароту падзеяў гатовая.
М.Б.; інф. “Коммерсант”, “Известия”, радыё “Свабода”
