Сабачыя гісторыі
Адзін сабака любіў глядзець, як у вырай адлятаюць журавы. Граждану падабаліся вароны, і ён часта прасіў іх, каб яны яго не пакінулі аднаго перад халоднаю зімой.
Адзін сабака любіў восень за яе прыгажосьць. Граждан любіў восень за доўгія вечары, у якія ён гнаў самагонку.
Адзін сабака любіў холад. Граждану гэткае надвор’е не падабалася, і ён гаварыў: “У Савецкім Саюзе такіх каталкізмаў не дапускалі. А цяпер разьвялі дэмакратыю, што цэлае лета дажджу не было…”
Аднаму сабаку было халодна, і ён спаў у кажуху. Граждану было халодна, і ён усю ноч не даваў заснуць суседзям.
Адзін сабака начамі глядзеў лёгкую эротыку. Граждан ноччу хадзіў на калгаснае поле і зьбіраў мерзлыя караняплоды.
Аднаго сабаку пахвалілі на зьезьдзе пісьменьнікаў. Граждан пакрыўдзіўся, што не яго, прыйшоў дамоў і выгнаў з хаты жонку і дзяцей.
Адзін сабака не паехаў на зьезд пісьменьнікаў, бо не было за што купіць білет на цягнік. Граждан прыйшоў пяшком і цэлы дзень прасядзеў моўчкі, а потым усю ноч піў і хваліў новае кіраўніцтва.
Адзін сабака агітаваў за зьезд пісьменьнікаў у Доме літаратара. Граждан агітаваў ісьці ў тэатар, бо там мяккія крэслы.
В.Ш.