-
6 кастрычніка 1677 памёр Альбэрт Вайцех Каяловіч (Віюк-Каяловіч), езуіт, рэктар Віленскага ўнівэрсытэту.
Вучыўся ён у Нясьвіжы і Вільні. Выкладаў у Смаленску, пасьля вярнуўся ў Вільню, дзе прайшоў шлях ад выкладчыка да рэктара. Напісаў двухтомную “Гісторыю Літвы”, гербоўнік шляхты ВКЛ “Намэнклятар”, этнаграфічную працу “Мешаніна рэчаў”, дзе распавёў пра мястэчкі і гарады Вялікага Княства, гісторыю, побыт і заняткі людзей.
10 кастрычніка 1577
“Магілёў, Мазыр і Ула атрымалі Магдэбурскае права — на два стагодзьдзі пазьней за Вільню і Берасьце (1387, 1390) і на стагодзьдзе пазьней за Менск (1499).
12 кастрычніка 1952
у Нью-Ёрку беларускія эмігранты паставілі “Паўлінку” Купалы. Тэатар мог стаць прафэсійным, аднак памерла маладая зорачка Натальля Куліковіч-Кушаль, зьехалі зарабляць на жыцьцё на радыё “Вызваленьне” ў Мюнхен Галіна Ганчарэнка і Барбара Вержбаловіч. Так і не стварыўся эміграцыйны тэатар.
20 кастрычніка 1677
нарадзіўся Станіслаў Ляшчынскі, кароль польскі і вялікі князь літоўскі (1704—1709, 1733—1736 ). Ягоныя палітычныя посьпехі залежалі ад фартуны швэдзкага караля Карла ХІІ. Падтрымаўшы яго, у 1704 г. Ляшчынскі зрабіўся каралём. Потым Карла разьбілі пад Палтавай, і Станіслаў мусіў вярнуць трон Аўгусту ІІ. Другі раз Ляшчынскі пачаў змаганьне за пасад у 1733 г., калі Аўгуст Моцны памёр. Вайна цягнулася тры гады і скончылася для Ляшчынскага паразай. Ён зьехаў у Францыю, дзе атрымаў ад Людовіка XV у пажыцьцёвае валоданьне Лятарынгію. Ягоная дачка сталася каралевай Францыі, а сам Ляшчынскі памёр на 89-м годзе жыцьця. Старэнькі кароль грэў ногі ля каміна і, заснуўшы, згарэў.
25 кастрычніка 1902
быў асьвечаны менскі мячэт. Ён быў разбураны ў 1962 г. дзеля будаўніцтва гатэлю “Юбілейны”.
29 кастрычніка 1952
у Полацку адкрыты пэдагагічны інстытут. Тады Полацак быў абласным цэнтрам.
Алег Гардзіенка; “Анахну Кан”