Вольф Рубінчык, Менск
У Беларусі высьветленыя імёны блізу 500 Праведнікаў народаў сьвету — тых, хто ў 1941—44 г. ратаваў габрэяў ад сьмерці. Яны рызыкавалі ня толькі сваім жыцьцём, але і жыцьцём сваіх дзяцей. Часта й гінулі праз даносы суседзяў: “Як жыдоў прымаць хто будзе, дык зарэжуць і таго…”
26 кастрычніка – дзень пакараньня нацыстамі першых менскіх падпольшчыкаў у 1941 г. З 2001 году ён адзначаецца “Маладым фронтам” як Дзень герояў антыфашысцкага супраціву ў Беларусі. Відавочна, патрэбны і Дзень беларускіх Праведнікаў. Жывых Праведнікаў засталося вельмі мала: гісторык Іна Герасімава сьцьвярджае, што вядомыя 75 чалавек ва ўсёй Беларусі. Гэты cьпіс будзе папаўняцца, калі беларускія габрэі з розных краінаў сьвету як сьлед наладзяць пошукі сваіх ратавальнікаў.
На жаль, тутэйшыя яўрэйскія суполкі, чыю дзеяздольнасьць засьведчыў леташні знос сынагогі на Дзімітрава, 3 у Менску, не сьпяшаюцца нават закласьці традыцыю Дня праведнікаў у Беларусі. Ініцыятыва яго правядзеньня магла б аб’яднаць і ўрад, і няўрадавыя арганізацыі, і беларусаў, і габрэяў, і шмат каго яшчэ. Бо памяць пра герояў вайны дарагая ўсім.
