Здаецца, ужо няма чым зьдзі-віць заходняга чалавека. Але некаторыя зьявы беларускай рэчаіснасьці яшчэ здольныя ўразіць і нават шакаваць француза ці немца.
Якія? Напры-клад, літаратура, напрыклад, творы Сьвятланы
Алексіевіч.
Натуральна, наша літаратура не нагэтулькі вядомая, як амэрыканская ці
расейская, затое яна ўмее прывабіць сваім "жудасным рэалізмам",
выклікаць сапраўдны выбух эмоцыяў.
Неяк, корпаючыся ў адной кнігарні Рэймсу з мэтаю адшукаць падарунак для
знаёмай, я выпадкова натрапіў -на кнігу беларускай пісьменьніцы
"Supplication" ("Чарнобыльская малітва"). Без ваганьняў набыў яе. Я не
прадбачачы, які эфэкт зможа зрабіць гэты твор на французаў.
Пасьля народзінаў, літаральна празь дзень, я стрэў знаёмую на занятках.
На зьдзіўленьне ўсім, заўжды вясёлая й узьнёслая Дэльфін на мя-не
паглядала мэрам конь з-пад дугі.
У часе пярэрвы я зразумеў, адкуль гэты настрой. Дэльфін з маці да
поў-начы чыталі чарнобыльскую хроніку і плакалі. Беларуская пісьменьніца іх
нагэтулькі ўразіла, што маці наступным днём не пайшла на працу -
за-сталася фрустраваць у кватэры. Адзінае, што яна вымавіла ўся ў сьлязох:
"Які жудасны падарунак!", маючы на ўвазе кнігу, падораную мною шчыра, ад
усяго сэрца.
Уладзь Гарбацкі, Віцебск
