Cталi вядомыя склады адборачных групаў да футбольнага чэмпiянату сьвету’2006.
Гэтым разам нашыя супернiкi — зборныя Iталii, Славенii, Шатляндыi, Нарвэгii ды Малдовы. Толькi з славенцамi нашыя не сустракалiся ў ранейшых адборах, усе астатнiя — старыя знаёмцы.
Многія адмыслоўцы лiчаць, што маем шанец заняць другое месца ў гэтай групе — першае ўсё ж аддаюць iтальянцам. Мiж тым падставы для радасьцi няма й блiзка. Возьмем сярэднеарытмэтычнае месца нашых супернiкаў у рэйтынгу ФIФА. У мiнулым адборы яно складала 42,25, i тыя самыя адмыслоўцы называлi нашую групу «групай сьмерцi». Цяпер гэты паказьнiк роўны 44. Розьніца невялікая. А Беларусь займае ў гэтым рэйтынгу сьцiплы 84-ы радок.
Падcтавай для радасьцi, мабыць, стала тое, што сярод наймацнейшых камандаў, якiя выбiралiся зь першых двух кошыкаў, «самыя-самыя» гранды нам ня трапіліся. Гэта й прадвызначыла iлюзiю «слабасьцi» нашай групы. Сапраўды, Iталiя ды Славенiя — ня Чэхiя з Галяндыяй (якiя, дарэчы, зноў трапілi ў адну групу). Але ж з складу ўсiх астатнiх кошыкаў нам выпалi, бадай, самыя моцныя каманды. Вось сумарныя вынiкi гiсторыi ўзаемадачыненьняў зборнай Беларусi зь цяперашнiмi супернiкамi па групе: у дзесяцi гульнях дзьве перамогi, тры нiчые i пяць паразаў. Розьнiца мячоў 7—16.
Пакуль да пачатку гульняў ёсьць яшчэ час, нам нiшто не перашкодзiць спадзявацца, што ў нас будзе нарэшце моцная «дарослая» каманда, што ўвальюцца новыя сiлы, што «пераасэнсуюць» Саша i Вадзiк…
«…Родзiну нада любiць, луччэ нада любiць Родзiну», — зноў скажа сусед, гледзячы на асьцярожную валтузьню хлопцаў у зялёна-чырвонай форме на аксамiтна-зялёнай траве. Цi пасьпее iх навучыць гэтаму трэнэр? Цi не пазнавата, калi гэтаму вымушаны вучыць трэнэр?
Аляксандар Урбановiч
