Сёлетні археалягічны сэзон у Воршы быў своеасаблівым.
Плянамерных раскопак праз адсутнасьць фінансаваньня не было. Вялося толькі археалягічнае назіраньне за пракладаньнем траншэяў у гістарычным цэнтры гораду.
Траса ад адной з падстанцый Аршанскай ЦЭЦ (ейныя магутнасьці выкарыстоўваюць пакуль усяго на 40%) прайшла па правым беразе рэчкі Аршыцы ля яе вусьця. Менавіта гэтая тэрыторыя засялялася першапачаткова. Больш чым 200-мэтровая траншэя пракладзена непадалёк ад касьцёлу Сьвятога Язэпа. Коўш экскаватара натрапіў тут на магутныя падмуркі з арачнымі скляпеньнямі. Некаторыя мясцовыя краязнаўцы спадзяваліся, што гэта рэшткі ад падземных хадоў, паданьні пра якія даўно ходзяць у Воршы. Але гэта тое, што засталося ад жылых будынкаў былога дамініканскага кляштару, заснаванага ў сярэдзіне XVII ст. Яны яшчэ пазначаныя на мапе гораду ў 1813 г.
Побач з царквою Раства Багародзіцы, якая будуецца якраз на месцы царквы 1661 г., разбуранай напрыканцы 1950-х г., натрапілі на могілкі, датаваныя XV—XVII ст. Некалькі мяхоў чалавечых костак пахаваны ў новай царкве. Сярод найбольш цікавых знаходак — шыфэрная прасьніца ХІІ ст., фрагмэнт тэракотавай кафлі з кірылічным надпісам (пачатак XVII ст). Паводле слоў кіраўніцы археалягічнага назіраньня, доктаркі гістарычных навук Вольгі Ляўко, падобная кафля яшчэ не сустракалася.
Яшчэ адна траншэя прайшла сёлета і па тэрыторыі Куцеінскага Богаяўленскага мужчынскага манастыра, заснаванага ў 1623 г.
Поўны варыянт артыкулу чытайце ў папяровай і pdf-вэрсіі "Нашай Нівы"
ЯЖ
