 |
Мінэканомікі Беларусі лічыць магчымым павысіць у 2008 годзе аплату жыльлёва‑камунальных паслуг для насельніцтва на велічыню, блізкую да 20 даляраў у разьліку на стандартную 2‑хпакаёвую кватэру пры пражываньні ў ёй сям’і з трох чалавек, пры тым, што ў 2007 годзе прырост цэн быў абмежаваны сумай, эквівалентнай 5 далярам. Павелічэньне тэмпаў росту цэн на паслугі ЖКГ прадугледжана праектам канцэпцыі прагнозу сацыяльна‑эканамічнага разьвіцьця краіны на 2008 год.
Паводле разьлікаў Мінэканомікі, гэта дазволіць разгрузіць мясцовыя бюджэты і падтрымаць канкурэнтаздольнасьць айчынных вытворцаў. «Разам з тым, трэба мець на ўвазе, што гэтае павышэньне значна павялічыць узровень інфляцыі, які разьлічваецца на падставе індэксу спажывецкіх цэн, а значыць, зьменшыць магчымасьці росту цэн на іншыя тавары й паслугі», — адцемлена ў праекце.
Мінэканомікі аргумэнтуе сваю пазыцыю тым, што тарыфы на энэргію для насельніцтва Беларусі больш як у 2 разы ніжэйшыя за сумежныя краіны, а доля выдаткаў на жыльлёва‑камунальныя паслугі ў адносінах да даходаў насельніцтва ёсьць самымі нізкімі.
«Стрымліваньне тарыфаў на гэтыя паслугі для насельніцтва вядзе да неабходнасьці павялічваць датацыі зь дзяржбюджэту і нарошчваць перакрыжаванае субсыдаваньне тарыфаў. Гэта зьніжае канкурэнтаздатнасьць прадпрыемстваў, для якіх тарыф на электраэнэргію выйшаў у пачатку 2007 году на сярэднеэўрапейскі ўзровень і перасягнуў узровень краін Балтыі, Польшчы, Фінляндыі, Швэцыі, Грэцыі, Францыі», — адзначаюць экспэрты. Пры гэтым павышэньне цэн на энэрганосьбіты ў 2007 годзе практычна цалкам лягло на рэальны сэктар эканомікі й толькі менш за 10 адсоткаў павышэньня цэн кампэнсуе насельніцтва.
Распрацоўшчыкі праекту прагнозу на 2008 год лічаць, што паколькі ў папярэднія гады тэмпы росту даходаў насельніцтва былі вышэйшыя за тэмпы росту ВУП і вытворчасьці спажывецкіх тавараў ды паслуг, то ва ўмовах адсутнасьці іншых сфэр паглынаньня грашовых сродкаў насельніцтва гэта прыводзіла да росту спажывецкага імпарту й пагаршэньня гандлёвага балянсу. Паводле ацэнкі міністэрства, рацыянальнае разьмеркаваньне між сэктарамі эканомікі выплаты дадатковых выдаткаў, зьвязаных з ростам цэн на энэрганосьбіты, мусіць забясьпечыць балянс інтарэсаў насельніцтва, дзяржавы й прадпрыемстваў.
